versnelling

Etentje in Souq Waqif. Lekker eten en goed gezelschap. De tijd vloog. Toch nog snel even naar huis. De SIM kaart van de Nederlandse gsm ligt nog op tafel. Ondanks mijn aanwijzingen en als een levende tomtom richting aangeven was het Rowena niet gelukt om de weg naar de Lenting residence in Muraihk te vinden en moesten we met een versnelling nog naar de Volvo om een copie van mijn ID aftegeven. Mijn originele ID was bij het ongedaan maken van mijn werk en verblijfsverguning achter gebleven bij de officiele instantie. En zonder ID besta je niet in Qatar. (Carlos verteld tijdens het etentje echter dat hij al ruim twee jaar geen ID meer heeft omdat hij deze verloren is in Ostrava). Maar goed nu alle papieren ingevuld zodat we de 'buy-back-garantee'om kunnen zetten in geld. Bij het vliegveld zet ik direct een versnelling in als ik een giga rij ontdek met alleen Indiersw. Gelukkig staan ze in de rij voor een andere deur en kan ik met de Nederlandse hockey mannen door de andere deur. Diana toetert en rijdt weg in de Volvo die nog een week in haar bezit blijft. Ik doorloop de normale procedure en moet nog een keer met een tas naar de scanner omdat er geen sticker opgeplakt zit. Gelukkig hoef ik het lichte overgewicht niet te betalen en stap ik op tijd in het KLM vliegtuig. Mezelf gedwongen niet in te slaap te vallen want eerdere ervaringen leerden me dat ik dan na Damman niet slaap. Na de tussenstop nu dus wel. Ik wordt wakker als ik het ontbijt van mijn vegetarische voorburen ruik. Als ik mijn eigen ommeletje net heb opgepeuzeld wordt de daling al ingezet. Ondanks de tegenwind liggen we flink voor op schema. Na de landing, snel naar toilet, geld pinnen en een treinkaartje kopen draait mijn bagage al een extra rondje op de band! Ik sta al voor half acht bij de Starbucks en drink mijn tripple grande cappuccino lekker op in de trein van 7.50 richting Enschede. Amersfoort overstappen en om kwart over tien sta ik al op station van Stad. Dankzij sms-jes naar Aduard en Doha staat Hans mij al op te wachten. Met een laatste versnelling komen we dus al ruim voor elven in Aduard aan. Als dit een teken is dan gaat het in Brazilie helemaal goed komen. De komende dagen tijd voor familie en vrienden en voorbereiden van het trainingskamp in de eerste week van Februari met de nationale selectie (samenstelling GL, hahaha) in Uberlandia. Tijd voor een versnelling want er is veel werk te doen. Ook nu al.