Evert Jager

Beste meneer Jager/ Beste Evert, Zo begon ik het briefje gericht aan mijn oud leraar geschiedenis/staatsinrichting op de HAVO, Evert Jager. Het briefje maakte een omweg via Haren naar Appingedam retour naar Aduard en toen alsnog naar Siddburen. Inmiddels was ik zelf onderweg naar Nederland en plande ook een bezoekje aan meneer Jager in. Dat zou zijn op donderdag als we op de terugweg een ommetje Duurswold zouden maken na het bezoek aan de EK Gehandicapten in Stadskanaal. Ik besloot om het niet te doen, het voelde niet goed en we gingen iets anders doen. Of hij het briefje wel of niet gekregen of gelezen heeft weet ik niet. Het was al weer even geleden dat we elkaar troffen in de kerkbanken van Slochteren. En het was nog langer geleden dat we in het boerderijtje, zijn ouderlijk huis, aan de Hoofdweg van Siddeburen zaten te kletsen. Toen ik op maandag terug vloog naar Brazilie zag ik de advertentie in de zaterdag editie van het DVHN waar stond dat meneer Jager op de dag voor ik hem had wilde bezoeken was overleden: woensdag 27 juni . Evert Jacob Jager 31 januari 1938 geboren te Siddeburen , overleden op 27 juni 2012. Naar zijn wens heeft de begrafenis plaats gevonden in kleine kring na een bijeenkomst in zijn favoriete kerkje ; Walfridus kerk in Hellum. Een geboren onderwijzer. Bevlogen mens. Dat staat me bij. Maar nog meer de keren dat ik mee reed vanuit Groningen naar Slochteren en ik hem leerde kennen als een sociaal betrokken man. Dat is al dik dertig jaar terug. Dat ik met hem mee kon rijden was makkelijk maar ik vond het vooral ook gezelliger dan dik twintig kilometer naar Slochteren te moeten fietsen. Ik moet zeggen dat ik deze momenten koesterde. Ik leerde hem in die tijd kennen zoals gezegd als een sociaal bewogen persoon. Dat was al in de lessen geschiedenis en staatsinrichting te merken maar tijdens de autoritjes des te meer. Tel daarbij het werk als decaan waar de persoonlijke gesprekken en lichte toets kenden maar wel met oog voor de realiteit en gericht op de toekomst. Samen met Johan Postma ging ik de test doen voor het CIOS. Die keuze heb ik toen een paar keer moeten uitleggen voor hij “toestemming” gaf, het was immers slechts een mbo opleiding. Inmiddels ben ik mede door de kennis opgedaan in de tijd van de Nijenborg en door de keuze van de sport de hele wereld over geweest. Een wereldtijd in het buitenland. Overal probeer ik de wortels van de geschiedenis te ontdekken. Daar komen de lessen van Walraven (MAVO Siddeburen ) en van Jager (HAVO top De Nijenborgh, Groningen) goed van pas. We hebben het daar de vorige keer over gehad incluis de invloed van islam en christendom plus de VOC natuurlijk. Inmiddels kreeg ik via vrienden en kennissen ook door hoe meneer Jager betrokken was bij de regionale geschiedenis van kerken en de tweede wereldoorlog. Hoe hij enthousiast deelnam aan vergaderingen op de Fraeylemaborg. Of bijdragen leverde voor de straatnaamgeving in de gemeente Slochteren. Bij mijn werk komen regelmatig gesprekken voor met atleten met als thema: hoe nu verder. Soms aan het eind, soms aan het begin maar ook midden in een traject. Ik probeer me dan een beetje als Evert Jager op te stellen: inleven, meeleven en adviseren met gezond verstand. Opeens is het herfst 1978, regen en wind striemen Stad en Ommeland, de autoradio op Hilversum 1 en ik hoor hem weer met zachte stem zeggen. “Ik kan je een beetje helpen, maar vertrouw op God en geloof in de toekomst”, of woorden van gelijke strekking . Dat gaf je me toen mee in een voor mij moeilijke tijd. Ik moet daar aan denken nu, zoveel jaren later, als Evert Jacob Jager ontslapen is in de vrede van Christus na een ziekbed en gevecht tegen slokdarmkanker. De aanhef van de rouwadvertentie “Ik ben er zeer van dat dood noch leven mij zullen scheiden van de liefde van God, die er is in Christus Jezus , mijn Heer.” Zeker weten dat hij daar veel kracht uit heeft geput. Ik zal nog vaak aan Evert Jager denken. Stukje uit ‘t Bokkeblad, Slochteren Historicus Evert Jager overleden SIDDEBUREN ■ Op woensdag 27 juni jl. is dhr. Evert J. Jager uit Sid - deburen na een ernstige ziekte overleden. Met dit overlijden verliest de historische vereniging Bie t Schildt voor de dorpen Hellum, Siddebu ren, Steendam en Tjuchem een belangrijk en aimabel persoon. Evert Jager werd op 31 januari 1938 geboren en hij groeide op in Sid - deburen. In zijn werkzame leven was hij docent kerkgeschiedenis. Daarnaast heeft Evert bijzonder veel vrijwilligerswerk verricht op kunst en cultuurhistorisch gebied, ook jarenlang binnen de gemeente Slochte ren. Zo was hij in 2001 één van de oprichters van de historische vereniging Bie t Schildt. Als voorzitter en redactielid heeft hij een grote bijdrage geleverd aan het gelijknamige tijdschrift. Daarvoor heeft hij ook verschillende artikelen geschreven. Zijn bijzondere aandacht ging uit naar de Tweede Wereldoorlog, met name naar het verzet en de Joden - vervolging. Als lid van het ’4 en 5 mei Comité’ (in Siddeburen) heeft hij een grote bijdrage geleverd aan de totstandkoming van het herinneringsmonument aan de Viskenijstraat in Siddeburen. Daarnaast was hij lid van de werkgroep ’Straatnaamgeving van de gemeente Slochteren’ en enthousiast voorzitter en een bindende kracht in de werkgroep ’Boerderijenboek Oostelijke Woldstreek’. De dankdienst voor zijn leven heeft vorige week dinsdag in zijn geliefde Walfri duskerk in Hellum plaats gevonden, waarna zijn lichaam ter aarde is besteld op de begraafplaats aan de Verlengde Molenlaan in Siddeburen.