doodzonde
Je bedenkt het niet.
Toch schrijf ik het op: ik zit hartje Zweden te praten met een vriend over van alles en nog wat (werk- mogelijke opdrachten – gemeenschappelijke vrienden).
Met als gevolg dat ik Engelse tabloids ga na pluizen.
Het is typisch zo’n zinnetje wat ik normaal oversla. Sensatiezucht is me vreemd. Maar zelfs in een retroperspectief sla ik het liever over. Ware het niet dat….
Toch schrijf ik het op: ik zit hartje Zweden te praten met een vriend over van alles en nog wat (werk- mogelijke opdrachten – gemeenschappelijke vrienden).
Met als gevolg dat ik Engelse tabloids ga na pluizen.
“Police have arrested a number of people in connection with the suspected murder of a London primary school teacher ….”
Het is typisch zo’n zinnetje wat ik normaal oversla. Sensatiezucht is me vreemd. Maar zelfs in een retroperspectief sla ik het liever over. Ware het niet dat….
Ik zit met B. op het vliegveld te wachten op het inchecken. We hebben alle tijd om te kletsen. We zijn bij een congres geweest en hebben al de nodige tijd samen door gebracht. Plotseling komen we via een anekdote op dit gladde ijs. “Ik vroeg aan A. of hij dan niet bij die jongen van de vreemdelingendienst had gevraagd”. Ik moet raar hebben gekeken want, zo gaat hij door: “Je weet wel die jongen van Aspire die opgepakt voor moord”. Nu keek ik echt vreemd op. Een atleet? Een jongen van Aspire? Moord?? Ik glij uit. C. weet zich de naam van de jongen (zoals zo vaak vergeet hij namen) niet te herinneren.
“Police have arrested a number of people in connection with the suspected murder of a London primary school teacher in Qatar….”
Ik sla aan het googlen. Had ik het maar niet gedaan……
Lauren Patterson (24 jaar uit West Malling/UK) verdween vrijdagnacht, op elf oktober 2013, nadat ze mee was gegaan met twee mannen vanuit Hotel Cigale. In dat hotel is op de zevende verdieping Club 7, een dancing. Een populaire plek waar jeugdige expats dansen en drinken op de (ambient) house beat.
Op beveiligingscamera’s is te zien hoe Patterson samen met haar vriendin het pand verlaat met twee mannen. De vierentwintig jarige kleuterjuf van de Newton British school in Doha blijft met de mannen over als ze haar vriendin thuis hebben afgezet. Die slaat de volgende dag alarm als ze haar vriendin niet kan bereiken.
Een paar dagen later wordt door een valkenier op een verlaten plek, een zandvlakte ver weg van de bewoonde wereld, het lichaam gevonden.
Ik voel de warme tribune van Khalifa stadion onder mijn korte broek. Het grote voetbal stadion op het Aspire Park ligt rechts van me. Ik krijg een arabische kus (twee keer de rechterwang tegen elkaar) van de jonge polsstokspringer als ik bij een training van het nationale team zit te kijken. “Coach Gerald, I don’t know what is going on”, zegt hij met zachte stem.
De grote ogen achter zijn sportbrilletje kijken me verwachtingsvol aan. Het wachten is op de manager die hem heeft ontboden. We weten alle twee dat hij bij een andere coach moet gaan trainen.
Zijn babyvet op het gezicht is nog niet weg, het dunne snorretje glimt met zweet en zijn volle lippen zijn droog in de warme lucht. Ik sla een arm om hem heen om hem op te beuren. Nadat hij bij Ralf trainde en later Ramil valt hij nu onder de federatie en die beslist dat hij nu bij een andere coach moet gaan trainen met de polsstok.
Hij is meer een harde werker dan een getalenteerde atleet, wel goed op school en altijd correct. Ik heb met hem te doen. Als ik naar de zandbak loop, om met mijn atleet te gaan springen, zie ik ook de wapperende jurk van de manager aan komen. Badr zijn schouders hangen als hij hem tegemoet loopt.
Een valkenier in de woestijn van AlKharra vindt een verminkt lichaam. Het is in een stuk woestijn ver van de begaande weg: de bekende Salwa road vanuit Doha richting de grens met Saudie-Arabie.
Bij de training, van het in het Midden Oosten zeer populaire valkerij, reageert de vogel op het lijk wat half onder het woestijnzand ligt . Na DNA-onderzoek blijkt Lauren Patterson te zijn verkracht, met messen bewerkt (een mes zit nog in de ribbenkast), en in brand gestoken op een bed van houtskool.
In maart 2015 was het oordeel doodstraf (Sharia wet), net als het jaar er voor door een lager hof, maar in Februari een jaar later werd een door het hoger gerechtshof een herbeoordeling gevraagd. Na veel vertraging was er op 30 April 2017 een hernieuwde uitspraak: doodstraf.
Ik ben er na weken na mijn gesprek met B. nog steeds ontdaan van. Doodstraf voor een oud leerling. Hoe loopt dit af?
Waar is het mis gegaan met de stille studentikoze jongen die in atletiek een passie vond?
Een doodzonde.
Lauren Patterson (24 jaar uit West Malling/UK) verdween vrijdagnacht, op elf oktober 2013, nadat ze mee was gegaan met twee mannen vanuit Hotel Cigale. In dat hotel is op de zevende verdieping Club 7, een dancing. Een populaire plek waar jeugdige expats dansen en drinken op de (ambient) house beat.
Op beveiligingscamera’s is te zien hoe Patterson samen met haar vriendin het pand verlaat met twee mannen. De vierentwintig jarige kleuterjuf van de Newton British school in Doha blijft met de mannen over als ze haar vriendin thuis hebben afgezet. Die slaat de volgende dag alarm als ze haar vriendin niet kan bereiken.
Een paar dagen later wordt door een valkenier op een verlaten plek, een zandvlakte ver weg van de bewoonde wereld, het lichaam gevonden.
Ik voel de warme tribune van Khalifa stadion onder mijn korte broek. Het grote voetbal stadion op het Aspire Park ligt rechts van me. Ik krijg een arabische kus (twee keer de rechterwang tegen elkaar) van de jonge polsstokspringer als ik bij een training van het nationale team zit te kijken. “Coach Gerald, I don’t know what is going on”, zegt hij met zachte stem.
De grote ogen achter zijn sportbrilletje kijken me verwachtingsvol aan. Het wachten is op de manager die hem heeft ontboden. We weten alle twee dat hij bij een andere coach moet gaan trainen.
Zijn babyvet op het gezicht is nog niet weg, het dunne snorretje glimt met zweet en zijn volle lippen zijn droog in de warme lucht. Ik sla een arm om hem heen om hem op te beuren. Nadat hij bij Ralf trainde en later Ramil valt hij nu onder de federatie en die beslist dat hij nu bij een andere coach moet gaan trainen met de polsstok.
Hij is meer een harde werker dan een getalenteerde atleet, wel goed op school en altijd correct. Ik heb met hem te doen. Als ik naar de zandbak loop, om met mijn atleet te gaan springen, zie ik ook de wapperende jurk van de manager aan komen. Badr zijn schouders hangen als hij hem tegemoet loopt.
Een valkenier in de woestijn van AlKharra vindt een verminkt lichaam. Het is in een stuk woestijn ver van de begaande weg: de bekende Salwa road vanuit Doha richting de grens met Saudie-Arabie.
Bij de training, van het in het Midden Oosten zeer populaire valkerij, reageert de vogel op het lijk wat half onder het woestijnzand ligt . Na DNA-onderzoek blijkt Lauren Patterson te zijn verkracht, met messen bewerkt (een mes zit nog in de ribbenkast), en in brand gestoken op een bed van houtskool.
In maart 2015 was het oordeel doodstraf (Sharia wet), net als het jaar er voor door een lager hof, maar in Februari een jaar later werd een door het hoger gerechtshof een herbeoordeling gevraagd. Na veel vertraging was er op 30 April 2017 een hernieuwde uitspraak: doodstraf.
Ik ben er na weken na mijn gesprek met B. nog steeds ontdaan van. Doodstraf voor een oud leerling. Hoe loopt dit af?
Waar is het mis gegaan met de stille studentikoze jongen die in atletiek een passie vond?
Een doodzonde.
Comments