Bob Boverman IM

‘Lopen is vallen naar de horizon’.

Op de foto van de Cor Mooij staat de ‘de bende van Boverman’ op Ookmeer.



Schuin van boven genomen met de asymmetrische kop van Bob als stralend middelpunt. Naast hem Ewa en daarom heen Amsterdamse atletiek historie met nationale uitstraling. Ver voor van Gaal maar wel met de gedachte: wij zijn Amsterdam, wij zijn de beste, wij zijn AAC.
Het asymetrische gezicht van Bob is karakteristiek voor de trainer Boverman. Iemand die opvalt. “Ik ben niet iemand die zich helemaal weg kan cijferen”, zei hij in een interview in 1979 met Henk van der Sluis in het Parool. Toen net aan de slag als eerste professionele kracht bij de KNAU.
Dat was het voortvloeisel van het feit dat hij bij AAC zeer succesvol was met de midden en lange afstands atleten. Plus natuurlijk vanwege zijn vakmanschap.
In retrospectief liep Boverman (Bussum 4-11-1944) toen al vooraan. Hij stimuleerde de groepen en het was de tijd van de populaire AAC strandloop, later volgden de instuiven op vrijdagavond waar het voor kwam dat er na middernacht nog gestart werd voor een serie vijf kilometer. Het was ook de tijd van de eerste vrouwen op de marathon,  zo trainde Marja Wokke bij Bob in de mannengroep. Zij was de eerste echte wegatlete.  Op de marathon behoorde zij begin tachtiger jaren tot de wereldtop en won zowel de marathon van Amsterdam als die van Rotterdam.

De hele loopgolf door begeleide Boverman atleten van alle niveaus op de marathon: echte beginners als Tim Overdiek, recreanten, club atleten van diverse clubs in het Gooi en top atleten als Barry Kneppers en Piet van Alphen.  Schreef in bijna loopbladen (zoals Runners/Runnersworld) schema’s en ontwikkelde looptesten en looptoetsen. Ook de eerste schema’s met hartslagmeter, lactaatmetingen en fittesten zijn van zijn hand. Legendarisch zijn de foto’s van de marathon van Amsterdam waar Bob op de racefiets bij de kopgroep is, schuin achter Gerard Nijboer.
In die tijd was Bob ook betrokken bij het langlaufen als bondscoach eerst jeugd en later ook bij de senioren zowel in de sneeuw als op rolskies. Hij organiseerde een keer een loop vanaf Ookmeer natuurlijk met de Gundersen start. Ik liep toen mee met die tien kilometer rond de Sloterplas als training met mijn marathon groepje. Op de foto van de bende van Boverman staan een aantal jongens met snelle records op de klassieke afstand. Ze eindigden allemaal voor 'mijn' subtopper Peter Zwiers (PR: 2uur 23).

Op die foto ook een aantal jongens die ik nog wel (her)ken als clubgenoten toen ik een keer in moest vallen. Op het allerlaatste moment op een NK estafette. Meneer Fleer praatte me om en ik liep met mijn pr van 4 ’10 in een heel snel derde team met o.a. Marc van Rooij. Dat was in een tijdgewricht dat René Godlieb met een pr van 3’52 in het derde team zat. Later liep een groot deel van deze jongens de 24 x 1 uur op de baan van AAC.

Als Sport Technisch Kader adviseur in West 1 (Noord Holland-Utrecht) kwam ik Bob vaak tegen en later ook bij de (KN)AU. Zo vervulde Bob in de jaren ‘77 – ‘80 en ’89 – ’96 de functie van bondscoach lange afstand, trainingscoördinator en bondscoördinator.

Van 1997 t/m zijn pensionering in 2004 was hij coördinator loopsport en introduceerde in 1996 de loopsportclinics die in de jaren daarop uitgroeiden tot de populaire Looptrainersdag. Een loper die niet iets mee krijgt van de erfenis van Boverman is niet te vinden in Nederland. Hoewel de meeste joggers, trimmers daar niets van zullen merken of weten zijn heel veel looptrainers met Boverman opgegroeid. Waaronder ook AAC jongens als Frans Thuys, Gerard van Lent, René Godlieb, Gerard Smit. Want Boverman was een inspirator (vraag het de oud atleten) en organisator (zie de lijst met evenementen en organisaties). Met altijd oog voor het individu en een biertje toe.

Het had zo maar anders kunnen lopen. Pas na een studie bouwkunde kwam Bob op het CIOS Overveen terecht. Niet zo vreemd dat hij naast atletiek ook (conditie) training heeft gegeven , triatlon, honkbal, hockey, motorcross, tennis(oa Richard Kraijeck), basketbal, en rugby. In de bibliotheek, op de bovenste verdieping in het monumentale pand, van het CIOS kwam ik veelvuldig aantekeningen van Bob tegen in boeken over de atletiek. Maar ook werkstukken van zijn hand. Bob was in Bussem, zijn geboorteplaats al voor die tijd, zo rond 1967, betrokken bij het geven van trainingen.

De laatste keer dat ik Bob sprak was bij een begrafenis. Zijn gezicht was strak zoals vaker bij Parkinson patiënten. En de eerder genoemde sympathieke actie met als titel de bende van Boverman volgde ik met veel belangstelling op FB. Beide keren draaide het om voor mij zeer herkenbare verhalen waar liefde voor bewegen, atletiek, lopen uit sprak. Een echte CIOSser zou ik willen zeggen maar daarmee doe ik hem te kort. Een atletiekvakman ten top.

Ik kijk naar de horizon en denk: morgenochtend een nieuw rondje lopen in het Noorderplantsoen.
Proberen om te vallen zoals Bob het zo velen leerde…… “De ideale looptechniek is die waarbij iedere looppas ‘raak’ is. Je voeten moeten onder je lichaam met zo weinig mogelijk remming over de grond rollen. Je lichaam is bijna rechtop, je neigt iets naar voren; ‘lopen is vallen naar de horizon’”. ……


foto Conno Du Fosse



(correcties 10, 11 en 16 mei GL)

naschrift: dank voor het lezen, al meer dan 700 views op deze post.

Bronnen:


https://www.prorun.nl/borntorun/32762/bob-boverman-een-levend-monument-in-de-loopsport

https://www.runnersweb.nl/rw/atletiekcoach-bob-boverman-overleden.htm

Artikel Parool 24-2-1979 Praatpaal Henk van der Sluis.


















Comments

Popular Posts