Jan van Heek IM
Jan van Heek een geboren docent atletiek.
Naast clubtrainer vanaf 1965 kende ik Van Heek vooral ook als bondstrainer hoogspringen van 1963-1977 uit de ranglijsten en uitslagen. Logisch dus dat ik de naam tegen kwam. Zijn naam stond ook op de kaft van de reeks Springen+Lopen en Werpen (met Bram Leeuwenhoek o.a.). Logisch dus dat ik de naam tegen kwam. Toen Annemieke weer bij Atmodes ging trainen deed ze af en toe bij mij mee tussen de jonkies. Logisch dus dat ik zijn naam tegen kwam
Ging ik naar de NSF bieb dan was ik ook nog dichtbij de HALO. Daar was Jan jarenlang docent eerst parttime vanaf 1967 en vanaf 1980 full time. Niet alleen atletiek maar ook spel.
Later kwam ik hem tegen bij het NK meerkamp. Samen met zijn zoon Hein, net als zijn vader verdienstelijk hoogspringer. Altijd even een praatje maken, zeker aan het hek tijdens een onderdeel wat altijd wat langer duurt, bij het hoogspringen. Toen al was hij druk met het geven van trainerscursussen op diverse niveaus van pupillen tot specialisaties – geven van clinic’s, en studiedagen voor schoolatletiek, maar ook co-commentator atletiekwedstrijden voor radio/tv. Jan van Heek was een geboren docent atletiek.
Toen kwam er een lastige tijd. Ik volgde Jan op bij De Spartaan. Het jaar 1996. Dat voelde vreemd. Want Van Heek was DE Spartaan voor mij. Hij was immers meer dan dertig jaar Trainer (en coördinator) vanaf 1965 al. En deed bijna alles binnen de club: initiator van nevenactiviteiten zoals sport-en-spel, zeskampen en clubweekenden. Toch was de groep wedstrijd atleten uitgedund en kon Jan door ziekte zijn enthousiasme moeilijk overbrengen. Opnieuw struinde ik door de ranglijsten en kwam nationale prestaties tegen van zijn atleten uit de Bollenstreek. Met een van zijn pupillen had ik een sollicitatiegesprek in café 1900 in Haarlem. De plek waar Mart zijn espresso dronk en waar ik live muziek op zondag luisterde. Met Vincent van Stijn, hoogspringer ook, als technische man durfde ik het wel aan om als opvolger van Jan van Heek aan de slag te gaan. Pas toen ik met de atleten van De Spartaan hem passeerde en weer boven aan de ranglijsten stonden en ook internationale wedstrijden gingen doen kwam Jan weer op de baan kijken. De donkere ogen lagen diep in het smalle gezicht maar hij was er weer bij. Hij hoorde gewoon bij de club.
anp foto nk tienkamp met kamerbeek-van heek
Toen was hij ook al weer betrokken met andere Spartaan coryfeeën bij het Vriendenfonds van de KNAU. Daar waar ik met Henk Kort de kant van het bondsbureau vormde was Jan de ander kant als coördinator samen met Elly de Regt-Henzen (oud-studente HALO, en atlete van De Spartaan) en Willem van der Krogt (oud atleet Spartaan en initiator Ter Specke Bokaal) van het Vrienden Jeugdfonds. Zij selecteerden zelf en we bespraken de namen met de Technische Staf van de Atletiekunie. Jan kon putten uit zijn eigen verleden als international en Nederlands kampioen om de jonge talenten te enthousiasmeren. Bij de openingswedstrijd van het baanseizoen kwam dit allemaal bij elkaar: talent en enthousiasme.
Erelid van de Spartaan, drager gouden Unie-erekruis maar vooral promotor van de moeder der sporter op alle fronten. Sporen zijn er verder te vinden in artikelen, boeken en aantekeningen van jaargangen studenten. Decennia lang was hij als ALO-Den Haag docent een voorbeeld voor velen. Veel oud atleten van De Spartaan hebben nog hun trainingsboekje. Als je die kreeg dan hoorde je echt bij de wedstrijdatleten!
De atletiekwereld is opnieuw een van haar coaches verloren die jarenlang de Nederlandse banen van kleur voor zag. Niet alleen Groen- Wit van Lisse of Oranje-Wit van Leiden en het Oranje van de nationale teams maar door de kleurrijke atleten en studenten die zijn oefeningen en trainingsstof uitdroegen.
Jan van Heek (24-2-1939 – 27-5-2018) zal me nog lang bij blijven.
correcties 30-5/ 1-6
Comments