Na ruim 15 jaar
John Volkers was in 2006 in Doha, voor de Aziatische Spelen. Hij schreef dit. Doha 2006, de bouwwoede, 700 woorden, voor achterop in De Volkskrant van maandag 11 dec ’06.
De volgende tekst:
Als er één competitie is in de schatrijke Arabische Golf, dan is dat
bouwen. Vergeet de kamelen, de valken of de volbloedpaarden. Het gaat
in dit deel van het Midden-Oosten om het draaien van de betonmolens.
In Doha, de hoofdstad van Qatar en dezer weken het toneel van de
vijftiende editie van de Aziatische Spelen, kunnen ze met goed fatsoen
met hun bouwwoede niet achterblijven bij de buren van Dubai, Bahrein,
Abu Dhabi of Riyadh. Ook hier wordt in een uiterst gestadig doch
buitengewoon hoog tempo gebouwd.
In Doha, waar de oliesjeiks anderhalf miljard dollar per dag incasseren,
hebben ze zich de laatste jaren – op zoek naar een niche markt -
gespecialiseerd in sportgebouwen. Gerard Lenting, een Nederlandse
atletiektrainer die de enkele talenten van het land gevoel voor topsport
probeert bij te brengen, heeft in de twintig maanden van zijn verblijf de
horizon zien verduisteren.
De Haarlemmer kan het mooi zeggen: ‘Het is kleuterschoolwerk in de
Golf. Wie kan hier het verste plassen? Het is allemaal prestige. Als jullie
in Dubai het grootste winkelcentrum van de wereld hebben, dan bouwen
wij toch lekker het grootste sportstadion.’
Lenting kijkt uit op Aspire Dome, de hoofdvestiging van zijn werkgever
en toneel van tal van takken van sport tijdens de Aziatische Spelen. De
Dome bestaat sinds 2005 en is de grootste overdekte
sportaccommodatie van de wereld.
De overkapping van zonnepanelen glinstert blauw en bestaat uit twee
halve schelpen. Er onder ligt 290duizend vierkante meter
sportoppervlakte. Je kunt uren dwalen op je tocht langs het – volledige -
voetbalveld, de indooratletiekbaan, de wielerbaan van 250 meter, de
gymnastiekarena, het zwembad van olympische afmetingen en de zeven
hallen voor andere sporten.
Er naast staat een atletiekstadion van olympische afmetingen, met
voorlopig 50duizend plaatsen: het Khalifa, vernoemd naar de emir. Er is
een achterwand gebouwd van zestig meter hoog, om bij de opening van
de Aziatische Spelen staaldraad te kunnen spannen voor
oogverblindende acties door de lucht.
De Arabieren hebben tussen de 2 en 2,5 miljard euro uitgegeven aan de
bouw van de zestien accommodaties en er is nooit bezuinigd. Er is
alleen maar gekeken wat nog mooier en opvallender zou kunnen in de
Sport City van Doha dat zichzelf graag etaleert als de sporthoofdstad
van het Midden-Oosten.
Lenting zag in een jaar tijd op duizend meter afstand van zijn
huurwoning – ‘drie etages, een kleintje noemen ze dat hier’- een
sporttoren verrijzen. Het was om het ‘aziatische vuur’ in te laten
schitteren. Hier zou in 2016 het olympische vuur moeten branden.
De vlam is zeker tien meter hoog. De toren van staal en beton, 50 meter
is doorsnee, is 285 meter hoog geworden. Belgen van bouwbedrijf
Midmac kregen het trots ding, de Toren van Babel lijkt er niks bij, in
twaalf maanden overeind. De arbeid kwam van laagbetaalde Indiërs,
Pakistani, Vietnamezen en Filippino’s.
De Sports Tower is nog niet klaar. Er komt een hotel en een restaurant
in en op zestig meter steekt nu al een zwembad naar buiten. Dat is geen
wedstrijdbad, maar een recreatiebad.
In de nabije omgeving vallen nog twee typische Arabische zaken op. Er
is een vrouwensporthal: voor mannen verboden. En er is een
paardenrenbaan naar het model van Aintree. Lenting: ‘Qatarese sjeiks
zijn dan gek van zo’n baan en laten hem als een exacte kopie
aanleggen. Het gras, de ronding van de bochten, de bosschages, de
tribunes, alles hetzelfde.’
Sjeiks spelen een grote rol in de bouwijver in Qatar. Elke sjeik, broers,
ooms en neven van de emir
Hamad Bin Khalifa Al-Thani, hebben hun eigen sportclub dan wel hun
eigen sportbond.
We rijden langs de aanpalende sportparken van Al Sadd en Al Arabi.
Lenting, met een brede grijns: ‘Al Sadd kreeg een nieuw stadion. Moest
Al Arabi ook. Al Sadd kreeg twee grote sporthallen. Bij Al Arabi gebeurde
hetzelfde. In twee jaar uit de grond gestampt.’
De Nederlandse coach telt hardop de grote accommodaties van Doha:
vijf voetbalstadions, acht volledige atletiekbanen en drie zwembaden van
olympische afmeting. Bouwwoede voor wat? Lenting: ‘Er staan minder
dan 100 zwemmers geregistreerd. De atletiekbond telt geen 500 leden.’
Voor de Aziatische Spelen zijn halsbrekende toeren uitgehaald. Was er
geen roeibond, werd er een roeibaan aangelegd en roeiers geworven.
De Qatarese deelnemers aan de roeiwedstrijden lagen ver achter de
serieuze wedstrijdroeiers en kregen een extra volgboot mee. Bij het
omslaan zou de Qatarees kunnen verdrinken. Lenting: ‘Want zwemmen
kunnen ze hier niet.’
END.
Comments