bon ton bij jazz leblon

Natuurlijk zijn er sponsors. Ze verschillen alleen in naam. Een biermerk is prominent aanwezig, meestal een lokale brouwer. De kleding verschilt omdat het klimaat anders is maar is uitwisselbaar. Je ruikt er zweet, hasjies en speciale hapjes. Er is een podium en er wordt gespeeld. Een Jazz festival. In de VS misschien iets meer zwarte muzikanten, in Azie misschien iets meer classics, in Haarlem wat meer zang. Toch zou dit podium in Leblon zo maar ergens anders neer gezet kunnen worden zonder te detoneren. Het was dus Jazz-Leblon. Geen free jazz, geen ellenlange solo’s maar gewoon lekkere deuntjes en afentoe een herkenbaar liedje. Dus Ipaitava (ook sponsor brouwerij Petropolis) gekocht in de buurt super en samen met Diana luisteren en kijken. Het miezerde afentoe, het was 22-23 graden, zwoel. Liepen uiteindelijk toch nog Fernando tegen het lijf, zodat hij eindelijk zijn echte Nederlandse stroopwafels kon krijgen. Ik neuriede nog Blackbird van de Beatles mee en we gingen sushi eten. Niet in Leblon maar gewoon om de hoek bij New Tokyo. Thuis in Rio maar het had zo maar ergens anders kunnen zijn