oma Annie 4-1-1926 - 22-5-2014

(c)diana nijboer 2013

Oma Annie.

Ik kende oma Annie al wat langer, dus al voordat ze echt mijn oma Annie werd. Oma Annie was toen gewoon nog ‘de moeder van Hans’. Dat was in veel gevallen niet zo gewoon maar gaf aan dat ze veel in de buurt was van Hans,of,  in zich in (school)situaties bevond waar Hans bij betrokken was.  Zo was ze als ‘de moeder van Hans’ ook jurylid bij GVAV Rapiditas en zat ze nog op de jurytrap toen Hans al lang geen wedstrijden meer deed. Zo zag ik haar wel voor de eerste keer: “Hallo, ik ben de moeder van Hans..”, zei ze.

Toen ik in Aduard kwam wonen was de moeder van Hans vooral iemand die ik tegenkwam op feesten en partijen. Waar het menig keer voorkwam dat ze in spagaat op de vloer eindigde op enig moment aan he eind van de avond. Het was wel een hele hippe oma, want zo zag ik haar toen al.  Omdat Hans en Ineke allebei in Aduard woonden maakte  ze de logische keuze om daar ook te gaan wonen. Zo leerde de Clantstraat de moeder van Hans ook kennen.  Al snel wist ze meer van de hele buurt dan haar kinderen.

Het duurde toen niet zo heel lang meer of  ‘Hans zijn moeder’  werd meer en meer ‘oma Annie’.  Een logisch gevolg van kleinkinderen maar het was meer.  Oma Annie deed namelijk ‘gewoon’ ook  een groot deel van de voorkomende werkzaamheden in huize Waalkens en rolde zo ook in een opvangrol, begeleidingsrol, oppas- en supportersrol met de meiden van Hans en Janneke.  Iets later ook  voor de kinderen Bloupot, want ze was ook de moeder van Ineke, trouwens. Zo werd oma Annie voor veel kinderen in de straat, in de buurt en uiteindelijk in het dorp een begrip. Dat ze er bij was op kinderfeestjes, schoolmusicals, diploma uitreikingen was dan ook niet meer dan normaal voor mij en iedereen in de familie maar ook in Aduard.

Het was wel een schok om er achter te komen dat Oma Annie een probleem voor ons verborgen hield.  Een verslaving die ze moedig te lijf ging en zo op het eerste gezicht ook makkelijk overwon. Dat was niet zo maar; zo deed ze het wel voorkomen. Net zoals ze ook de jaren ervoor diverse klussen en activiteiten voor anderen in haar eigen leven wist te combineren.  Dit luidde ook de fase in dat we meer bezorgd werden om Oma Annie. Want meer en meer was ze ook echt mijn oma geworden. Hoewel ze de leeftijd van mijn biologische ouders (geboren in 1927 en 1928) had.

Bezorgdheid over haar gezondheid, over haar zelfredzaamheid en over hoe het dagelijks leven haar meer en meer overkwam.  Natuurlijk bleef ze met haar humor op de been en kwam ze met auto overal. Maar de vitaliteit zakte langzaam weg. Een stevige knuffel leverde blauwe plekken op. Zo ging het van bezorgd zijn om naar meer verzorgd moeten worden. Diverse keren was er een knooppunt, waar ze gewoonlijk aan het langste eind trok, en iedereen verbaasde met haar veerkracht. Zo werden kortstondige verblijven in Zuidhorn toch weer afgewisseld met wonen aan de Johan Clantstraat. Kwam ze ‘gewoon’ weer met haar autootje naar de Mannewiek. Ze hoorde er gewoon weer bij.

Dat ze op onze trouwerij in Slochteren was had ze aan zichzelf te danken. Ze bracht zelf de locatie aan. Met de wetenschap dat ze op steenworp afstand in het Slochter station aan het Woldjerspoor had gewoond, was dat speciaal. Van deze momenten genoot ze vol op. Maar voor haar waren er ook diverse donkere perioden. Met lange nachten en weinig licht. Inmiddels terug in Paddepoel, en vlak bij haar oude buurtje, keek ze uit over de stad en ommelanden.  Dat we toch contact hadden tijdens onze bezoeken aan Nederland of met een belletje maakten contacten voor ons zeer bijzonder.

Deze week wilde ze “slapen” . We wensten haar telefonisch nog het allerliefste. Dat was een ons moment: Gerard en Diana met “onze” oma Annie. En zo wordt Annie Bakker nooit meer wakker. Oma Annie;  de moeder van Hans en Ineke en Oma van Kelly, Naomi , Wouter, Maaike en Mathijs,  en over-grootmoeder  van Tieme en Malin, is ingeslapen. Een speciale vrouw die in ons leven blijft, ook na haar dood, een levendige herinnering. Dankjewel Oma.

  

Dankjewel Oma.

  

Met liefde gemaakt

De smaak altijd raak

Sloten koffie en thee

Pannen stamppot

Liters ‘echte oma’ soep

Kilo’s zoete drop

(‘hier, voor onderweg’)

Altijd top

Van Oma Annie.