onvergetelijk

Zaterdag was het dan eindelijk zo ver. De Sint inmiddels alweer uit Nederland vertrokken, want hij zou naar Brazilië komen. Zijn verjaardag was dus al gevierd, maar waar bleef de goedheiligman?.

Het sinterklaasfeest is een jaarlijks volksfeest rond de folkloristische figuren van Sinterklaas enPiet dat op 5 december in Nederland en op 6 december (Sint-Nicolaasdag) in België wordt gevierd.

Enige tijd geleden was er een beetje paniek want er werd een Sinterklaas gezocht. Toen Diana meldde dat ik er rond die tijd zou zijn was dat een opluchting voor de organisatie.  Er is een  committee vanuit de Nederlandse gemeenschap en de Nederlandse Vereniging in Rio e Janeiro, die dit feestje organiseert.

Het is voor de Nederlandse (inclusief de kinderen van de Rioranje school) en Belgische kinderen. Een bont gezelschap van ouders is het gevolg of beter de oorzaak van deze verscheidenheid. Zo zijn er op dit moment maar enkele gezinnen waar beide ouders Nederlander zijn. Het gros zijn gemengde gezinnen waarvan ook nog weer gebroken gezinnen. De Nederlandse voertaal op dit feest is voor flink wat deelnemers dus ook direct een taalles. 

draaiboek check...

Vooraf had ik al contact met het comité gehad om:

sint kleding en attributen te checken.

de Sinterklaas kleding check

•⁠  ⁠Jurk compleet, was gewassen, maar ik zal zorgen dat hij nogmaals gewassen en streken wordt

•⁠  ⁠Mantal, is een haakje lost, zal ik voor zorgen dat dit gemaakt wordt en hij wordt uitgehangen

•⁠  ⁠Pruik,compleet en was gewassen, maar zal zorgen dat hij nogmaals gewassen wordt

•⁠  ⁠Baard, compleet en was gewassen, maar zal zorgen dat hij nogmaals gewassen wordt

•⁠  ⁠Snor, compleet en was gewassen, maar zal zorgen dat hij nogmaals gewassen wordt (we hebben ook nog een nieuwe snor die nog in de verpakking zit)

•⁠  ⁠Wenkbrouwen, we hebben een nieuwe set, de oude set is incompleet

•⁠  ⁠Handschoenen sinterklaas - zie dat zie beschadigd zijn ze zullen nieuwe moeten kopen

•⁠  ⁠Ring, hebben we niet, kunnen er eentje kopen

•⁠  ⁠Staff, is aanwezig. 

•⁠  ⁠Lijm voor bevestigen is er (1.5 potje)

Draaiboek opzet door te nemen

Definitieve activiteiten en grote boek opmerkingen door te spreken.

Indachtig het Sinterklaasjournaal was er deze keer voor gekozen dat Sint op de fiets zou komen. Geen probleem want er is een verhuurbedrijf met driewielers, tandems en gewone fietsen in de buurt. Maar dan moet je daar wel eerst naar toe. Dus omkleden en schminken op lokatie dicht in de buurt van de fietsen, dan met de auto daar naar toe, op de fiets naar de kinderen.
Echter, de auto kreeg pech, de riksja had een dakje (daar kon de mijter niet onder) en het was een zeer warme dag. Bijna net zoals in het Sinterklaasjournaal. Dus flink water drinken voor de start.  Ik had gerekend op een lange witte onderbroek (zoals de meeste mannen in het midden-oosten die dragen onder hun jurk) maar die was er niet. Ik moest het doen met mijn witte boxer onder de witte jurk. Die scheen niet door maar had wel wat mottengaten haha. 
Het welkoms woord ter plekke werd gedaan door Joost (redacteur AD) en er waren twee, met knutsel burgemeestersketting, omhangen officiëlen, te weten de consul van Nederland: Job en die van België: Caroline.

terzijde:

Een consul-generaal (in het kort: consul) heeft de leiding op een consulaat. Een consulaat is een soort ambassade, maar dan zonder de taak om politieke en diplomatieke relaties met het gastland te onderhouden

beoogd voorzitter Ferry

We konden na de afkomst met de auto door naar de residentie waar het feest en de spelletjes  zouden zijn. Logistiek knelpunt was het liftvervoer in het gebouw waardoor het enige tijd duurde voor iedereen boven was in de grote zaal. Wij, Sint en Pieten,  konden met de dienstlift en moesten alleen de staf uit elkaar schroeven. De staf die in een grijs verleden door Van Noord mannen was gemaakt naar een prachtig voorbeeld aangeleverd door Johan Vos maar uitgevoerd, grapje van de mannen, in zwaar ijzer. Ik heb nog nooit zo'n zware staf gezien. 

We waren op tijd dus tijd om wat strooigoed te testen en een dansje te doen in de keuken.

Het werd uiteindelijk een vrij lange zit waarbij in een roulatieschema de kinderen in groepjes langs kwamen. Maar dat was de moeite meer dan waard. Zo kreeg ik tekeningen, werd er gedanst, karate bewegingen getoond, radslagen op 1 hand gedaan en nog veel meer. Natuurlijk met deze en gene op de foto. Dat ging wel soms met de nodige gesprekjes vooraf gepaard en ook naast het Nederlands in het Engels, Duits, Spaans, Portugees en een bedankje in het Noors: tussend takk (wist ik nog van de Noorse hoogspringster Hanne Haugland)

Een memorabel moment was ook de innige omhelzing van het zoontje van een  Nederlands/Argentijnse moeder en Braziliaanse vader. Geweldige spontane actie.

Uiteindelijk was het bijna half vijf voor ik mijn inmiddels drijfnatte plunje uit kon doen. Om in het residentie verblijf te kunnen douchen. Dat kon gelukkig wel ondanks de grootscheepse verbouwing die gaande was en hopelijk volgens planning voor carnaval, op straffe van dwangsom, klaar moet zijn. Daardoor was er dus ook geen airco. Op deze hitte dag, bijna veertig graden, was dat even afzien. Net uit de douche klonk er geweervuur. Mischa en ik keken elkaar aan en zeiden bijna gelijktijdig: dat is geen vuurwerk! Ook dat is Rio.

Het was geweldig en enorm plezierig. Lachende kinderen en trots glimmende ouders.

Al met al was het een onvergetelijke ervaring, voor alle betrokkenen, denk ik.