Shakeel

Supermarkt Albert Heijn aan de Groningse Brugstraat rouwt om Anjum Shakeel. De Riepe-verkoper stierf donderdag. Woensdag is zijn uitvaart.

Hij was de Riepe-verkoper met de glimlach. Dag in dag uit stond hij de straatkrant te verkopen voor supermarkt Albert Heijn aan de Brugstraat in Groningen. Binnen stond een stoel voor hem klaar, waar hij even kon gaan zitten als hij het staan moe was.

Die stoel staat er nog steeds, maar Anjum Shakeel neemt er nooit meer op plaats. Hij overleed donderdag op 58-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartaanval. (DvhN)

‘Vriend’ noemde ik hem. Dan kreeg ik een lach terug. Bij Doppio kwam hij kleingeld wisselen voor groot geld: briefjes van vijf of tien. Als beloning kreeg hij een koffie. 

Op de vraag hoe het met hem ging was het standaard antwoord: “Goed hoor, dankuwel”.

Een man van mijn eigen leeftijd, die de straatkrant verkocht, zonder zich op te dringen of te bedelen, dag in dag uit op de straat. Een schiere kerel. Maar, waar zou hij zich thuis voelen vroeg ik met wel eens af. 

Ik wist niks van hem. De Pakistaan die opbloeide als de zon scheen en leek te verschrompelen als het vroor.

Als mijn koffie-stempelkaart vol was kreeg hij de mijne, voor een koffie die hij zelf mocht uitzoeken. Daarna slofte hij weer naar zijn vaste plek voor 'de Appie'.

Shakeel is dood. 

Ik lees een stuk in DvhN. 

Mooi dit eerbetoon. 

De laatste alinea doet dan toch pijn. 

Hij krijgt een begrafenis op kosten van de gemeente.

Een gemeentelijke uitvaart.

Rust zacht vriend.

Je deed je naam
eer aan
schiere kerel.
Want,
Shakeel (Arabisch etymology)
betekent: knap

(gewijzigd do 7 20.40)