30 maart
Als of er karnemelk langzaam uit de fles wordt geschonken zo trekt mist op.
Met de trein op weg naar een crematie. Het is vroeg. Een mooie voorjaarsdag.
In mijn hoofd is een zeurende lange dreun aanwezig.
Een jaar geleden werd H. geopereerd.
Een half jaar geleden troffen we elkaar met z’n vieren voor het laatst.
Ze was opgewekt. Open en transparant.
We omhelsden elkaar en samen stapten ze in de camper. Samen op weg.
Daarna vertrokken ze nog naar Zuid Afrika.
Ik zag foto’s en las verhalen.
Nu zou ik het allemaal nog een keertje zien op muziek.
Op de heuvel van begraafplaats Westerveld.
Daarna toasten op het leven, gevolgd door Indisch eten in het dorpscafe van Limmen.
Het is niet eerlijk.
Die zin hoorde ik een aantal keren.
Het is niet eerlijk dat iemand die zo…….
Het is niet eerlijk om zo jong….
Het is een eerlijk dat deze ziekte…
Tranen.
Ik dacht terug aan de kille volle kerk in de winter.
Zie de groene preekstoel en de bruine kist met bloemen van de ijsclub.
Ik dacht terug aan lichte kerk in de zomer.
Met veel bekenden en klasgenoten in de banken.
Het is niet eerlijk dacht ik beide keren.
Nu dacht ik hetzelfde. Zo mooi als het afscheid was tussen deze twee geliefden was mijn ouders niet gegeven. De eerste weggerukt uit het leven en de ander wegkwijnend in een kraambed van pijnen. Het voelde zo niet eerlijk.
Mijn vader van 1927 zou vandaag dus 92 geworden kunnen zijn.
Ze vierden een huwelijksjubileum in 1969: 12,5 jaar getrouwd (18-01-1957)
Mijn moeder 22-07-1928 zou dus dit jaar 91 zijn.
We zijn, op deze fraaie voorjaars zaterdag, met de musketiers en trawanten bij elkaar om elkaar te steunen.
C. kent PVY al heel lang, van AAC.
C. kent PVN ook al lang van de KNAU
C- kent Rick sinds eind jaren 1980
En ik ken C ook zo lang
W ken ik vanaf midden jaren tachtig uit Haarlem
Samen kennen we Rick toen bij Lycurgus, later bij de KNAU.
Vanaf dat moment was ook ongeveer dat Rick en Henny samen waren.
We waren bijna allemaal bij de trouwerij
30 jaar zeg maar
Nu is Henny dood.
Slechts 54 jaar oud geworden.
We houden elkaar stevig vast
Koesteren herinneringen
Ik zie op mijn tijdlijn de foto van mijn vader. Hij heeft me wat onhandig vast. Kijkt verliefd in de camera. Het is voorjaar met narcissen op het dressoir.
Tranen.
Comments