strijk

Ik ben, zoals mijn hospita mevrouw Jannie het zou noemen, aan de strijk. Omdat ik dagelijks overhemden draag moet ik regelmatig strijken. Het vervelende is dat het snoertje niet alleen heel sterk krult maar vooral dat het veel te kort is.

Ik moet dan iedere keer denken aan het zilverkleurige dekje met de bruine afdruk van het strijkijzer omdat mijn moeder het vergeten was terug te zetten op het rekje.

Ik moet ook denken aan de vuur rode streep in de hals van mijn moeder die achterbleef toen ze met het strijkijzer in de hand een kraagje wilde glad strijken van de japon die ze droeg.

ik denk dus iedere strijkbeurt even aan haar.

ps.

vond deze afbeelding op het internet en die komt akelig dicht in de buurt van mijn herinnering aan de strijkplank die bij ons in de schuifkast stond.