Getallen

Soms heb je cijfers, soms getallen en de combinatie is in een aantal gevallen noodzakelijk. Neem het cijfer vier. Dat is een getal wat ik bijna achteloos altijd noem wanneer een willekeurig persoon vraagt om een cijfer. Het is zo voorspelbaar dat ik op het werk regelmatig koffie moest halen omdat men wist dat ik gewoon vier zou zeggen.

Vier, vier is een combinatie. Die ik regelmatig in moet vullen want het is mijn geboortedatum: vier April.

Cijfers en getallen zijn in mijn sport atletiek heel belangrijk. Maar de verleden tijd achtervolgt me ook in het nu. Opeens staat de weegschaal op 77. Dat haalde ik niet in mijn topvorm, toen maximaal 75 en dan wel droog. Nu is het een stuk minder. Qua vorm en ook qua vet ophoping. 

Soms schrik van 44. Dan kijk ik op mijn sporthorloge en lees dat mijn hartslag laag is. Ik voel het bonken: een krachtige hartslag. Ben ik in principe blij mee, zeker na mijn operaties vorig jaar, maar  het voelt vreemd. Toen ik nog wedstrijden deed en regelmatig hard liep was hij nog lager in rust maar toen schonk ik er geen aandacht aan. Vorige week ging ik op de fiets naar Slochteren en genoot van het uitzicht. Vond wel dat ik er lang over deed. Toen ik aan het rekenen sloeg kwam ik op een snelheid van net boven de 16 km/u. Bedacht me toen: ik liep een keer, als weddenschap met Mario Westbroek (de sprinter van AV Haarlem 10.4 op de 100 tegen ik 11.1) een uurloop in Leeuwarden. Mario had verkering met Ali Monsma en haar club organiseerde aan het eind van het seizoen 1984 een uurloop. Mario liep 14.800 en ik 16.400 net voldoende om 1500 meter meer te lopen dan hem en om de eer te redden van de weddenschap.

Als ik nu de ga hardlopen op de loopband ben ik nog steeds in de war. Het lopen is zwaar en het tempo niet om naar huis te schrijven. Ik bedek de console maar met een handdoek dan hoef ik de knipperende cijfertjes niet te zien.

Nadat ik bij de bij de bank nog een keer extra navraag deed en de manager inschakelde bleef het gevoel. Ik had nog een keer uitgelegd dat mijn saldo voldoende was, dat mijn salaris iedere maand keurig op tijd binnenkwam en vroeg of ze dat kon controleren. Het klopte. Maar…… the policy doesn’t allow to issue a credit card if you are over 60 years old. Ik was sprakeloos en dus ook credit card loos in Riyadh.

Deze week kreeg ik een onthutste Nederlandse technisch directeur aan de lijn. Er is een kink in de kabel gekomen. Ik vraag naar het hoe en wat want we hebben al een aantal positieve gesprekken met de hoofdcoach en de sollicitatie procedure door lopen. Als zestig plusser kunnen ze je niet zo maar in dienst nemen legt hij uit. Ik voel me 38 werp ik tegen en vorige week schatten drie verschillende mensen met minimaal tien jaar jonger. Ik zit stil.