De tentoonstelling "Ancestral: Afro-Americas", die ongeveer 160 werken van gerenommeerde zwarte kunstenaars uit Brazilië en de Verenigde Staten samenbrengt, is vanaf 4 juni te zien in het Centro Cultural Banco do Brasil in het centrum van Rio.
“Het woord 'voorouderlijk' is zowel in het Engels als in het Portugees gebruikelijk. Het is deze gedeelde oorsprong die we proberen te benadrukken in de hedendaagse kunst, iets dat geografische, taalkundige en culturele barrières overstijgt.
Met Marcello Dantas, de artistiekkleider, en Ana Beatriz Almeida, samensteller, laat de tentoonstelling de erfenis en verbanden tussen de Braziliaanse en Noord-Amerikaanse volkeren zien met hun Afrikaanse afkomst op het gebied van beeldende kunst. ,Het levert een breed spectrum en een kritische reflectie op de Afrikaanse diaspora zien.
De tentoonstelling bevat ook een sieradenset die gewoonlijk 'joias de crioula' wordt genoemd, kleding gedragen door zwarte vrouwen die vrijheid bereikten in de Braziliaanse koloniale periode, vooral in Bahia, als een manier om hun voorouders uit te drukken, en een selectie van Afrikaanse kunst uit de Ivani en Jorge Yunes-collectie, samengesteld door Renato Araújo da Silva.
De drie verschillende elementen: body-soul-dream, proberen enerzijds de gaten te lokaliseren waarin de Afrikaanse voorouders aanwezig waren tijdens het koloniale Brazilië, en anderzijds de elementen ervan in de kunst die in hun thuisgebied werd geproduceerd.
De tentoonstelling 'Ancestral' laat zien dat, zelfs in het licht van zoveel pijn, lijden en met alle afstand van eeuwen van Afrikaanse diaspora, zijn kunst blijft bestaan in het vermogen om een vlam in de loop van de tijd te laten branden”, benadrukte de artistiek directeur van de tentoonstelling, Marcello Dantas bij de opening.
Daarna door. Een korte wandeling naar Paco Imperial.
The detail in his compositions is revealed not only by the drama of theobjects portrayed in them, but also by the signature of this phase — the index of organic colours, an ode to unbreakable time.... dat geeft een bedrukt beeld maar de schilderijen op zich zijn krachtig en vol symboliek.
Heel anders is 'Alto barroco', een solotentoonstelling van André Griffo. De tentoonstelling opent met een leegte — niet louter afwezigheid of hiaat, maar een opvangbak van overdaad: een kokende ruimte, gekenmerkt door overlappingen van materie en de constante proliferatie van elementen. Deze leegte/overdaad ontvouwt zich in composities, waarin structuren die het organische en het mechanische vermengen, in onbepaalde ruimtes drijven — zoals in hun eerste schilderijen —, om vervolgens weer te verschijnen in de decadente sferen van verlaten gebouwen. Totdat uiteindelijk de overdaad in overvloed uitbarst en de uitbundige versiering elk oppervlak binnendringt, waardoor zelfs de heilige beelden van hun altaren van devotie worden verdreven. Daarbij creëert het een scenario waarin het heilige wordt onderbroken door het profane, in een ervaring van zintuiglijke - bijna sensuele - duizeligheid die symbolische hiërarchieën in twijfel trekt.
Comments