syrie spreek uit soeria..............
Shocking
Als dit het voorteken voor de Arab Youth Championships zijn dan weet ik het nog niet.
We vliegen met Air Jordania naar Assam. Op iedere rij zit minimaal een zuigeling een peuter of kleuter. Het vliegtuig zit zoals gewoon erg vol zeker als iedereen inmense handbagage meezeult. En natuurlijk zoals alle arabieren doen: heftig gesticuleren, schreeuwen en vooral doen wat je zelf wilt. Iedereen zit dus op een zelf gekozen plaats! Voordat dat opgelost is met behulp van je boardingpass en de stewardess ben je dus even verder.
Achter mij zit een rij met een Somalisch gezin (zo te zien aan de hoofddoek van de vrouw). Vier kinderen en de ouders dus. Een jongen zit achter me de HELE reis als een kruising tussen de zweedse kok van de muppet show en rowan atkinson als mister bean in paniek in zich zelf te mompelen en te praten en vooral rare geluiden te produceren. Samen met zijn broertje gebruiken ze mijn stoel als muurtje, autodashboard, navigatiesysteem, boot of iets anders wat moeilijk in beweging te krijgen is tenzij je er hard tegen duwt er aan trekt of tegen schopt. Een hel.
De hele reis niet kunnen slapen, lezen of gewoon zitten.
Syrie.
Voor de persvrijheid hoef je niet naar dit land te komen en Amnesty heeft ook geen rooskleurig beeld van dit land. De rijke historie en de oorlogen staan op de voorpagina zogezegd.
Wat we kunnen verwachten? Als we een trainingkje doen in een stadion. Is dat schrikken want de tartaanbaan is gescheurd, verknipt en opengereten, het middenveld een voetbalveld maar niet erg vlak.We zitten in het Sheraton vlak bij de baan.
De eerste dag van de competitie.
Qatar’s sterkste atleet moet direct in actie. Het is een snelwandelaar. Twee concurrenten proberen werkelijk alles hem tegen te werken; lopen op de hielen, snijden af, versnelllen en vertragen. Hij blijft koel: wijkt uit naar baan twee, geeft gas en wint.
Voor de atleten is het even wennen: inlopen en inwerken op straat die door het sportcomplex loopt. En alles op zijn arabisch: het begint op tijd alleen welke tijd dat is weet niemand. Voor ons westerse coaches is het een grote puinzooi, waar de taalbarriere niet echt een nadeel is ;)
Onderdelen worden verplaatst, callroom tijden aangepast, deelnemers toegevoegd, series geschrapt, serie indelingen willekeurig toegepast enz enz.
Arab Youth Championships
-Damascus- Thursday June 28 2007.
High jump Salman Almannai score sheet
189 0
192 –
195 0
198 x –
201 0
204 x 0
207 x x x
Number of jumps : nine
Result: silver medal
De laatste dag al weer van drie dagen atletiek in Damascus. Op de slotdag is het nog steeds niet duidelijk of de protesten ivm de estafette (welke op het programma staat als Finnland relay maar in werkelijkheid gewoon de Zweedse estafette is).
Als klap op de vuurpijl worden Qatar opgeroepen voor de call room vijf minuten van te voren! Maar, loos alarm alle acht finalisten lopen ‘gewoon’. Inclusief dus de gediskwaliceerde teams waaronder gastland Syrie.
Eerder op de dag is er weer eens een communicatieprobleem als de bestelde bus er niet staat en iedereen met een andere bus moet en de geplande volgende bus gewoon niet gaat. Dus maar lopend naar het stadion want de ceremonie protocolair van Salmanno staat op het programma.
Ben ook nog op tijd om de ontknoping van de achtkamp te zien. Mohammed, broertje van Salman, is een beul van een gozer. Lomp, oesterk en een beetje dom. Maar als de coach hem opdracht geeft rondjes 64 vlak te lopen, wat ‘ie probeert is het niet helemaal zijn schuld dat hij de zilveren plak verspeelt. Met een beetje verdedigend en attent lopen zat het zilver namelijk in de knip. Nu scoort hij toch nog een pr en slechts een vierde plek. Niet gek als jongen geboren 1992.
’s Avonds toch maar even liggen, de tas is al gepakt, want de reis begint om 01.00 am en is gepland tot 10.00 am.
Het eindresultaat met drie keer brons, 1 x zilver en 1 x goud voor qatar stemt tevreden.
Zaterdag alles volgens planning en slechts vier euro armer bij het verlaten van Syrie ivm een plakzegel voor het visum. Jiri Jon vangt ons op. De kleine Tsjech heeft ons eerst een nacht ondergebracht in het Pyramide hotel in Praag en daarna in Nymburg.
In de middag ipv een middagdutje een beetje de plaatjes van Praag bekijken met de andere senior atletiekcoaches: Carlos, Uwe en Andres.
Als dit het voorteken voor de Arab Youth Championships zijn dan weet ik het nog niet.
We vliegen met Air Jordania naar Assam. Op iedere rij zit minimaal een zuigeling een peuter of kleuter. Het vliegtuig zit zoals gewoon erg vol zeker als iedereen inmense handbagage meezeult. En natuurlijk zoals alle arabieren doen: heftig gesticuleren, schreeuwen en vooral doen wat je zelf wilt. Iedereen zit dus op een zelf gekozen plaats! Voordat dat opgelost is met behulp van je boardingpass en de stewardess ben je dus even verder.
Achter mij zit een rij met een Somalisch gezin (zo te zien aan de hoofddoek van de vrouw). Vier kinderen en de ouders dus. Een jongen zit achter me de HELE reis als een kruising tussen de zweedse kok van de muppet show en rowan atkinson als mister bean in paniek in zich zelf te mompelen en te praten en vooral rare geluiden te produceren. Samen met zijn broertje gebruiken ze mijn stoel als muurtje, autodashboard, navigatiesysteem, boot of iets anders wat moeilijk in beweging te krijgen is tenzij je er hard tegen duwt er aan trekt of tegen schopt. Een hel.
De hele reis niet kunnen slapen, lezen of gewoon zitten.
Syrie.
Voor de persvrijheid hoef je niet naar dit land te komen en Amnesty heeft ook geen rooskleurig beeld van dit land. De rijke historie en de oorlogen staan op de voorpagina zogezegd.
Wat we kunnen verwachten? Als we een trainingkje doen in een stadion. Is dat schrikken want de tartaanbaan is gescheurd, verknipt en opengereten, het middenveld een voetbalveld maar niet erg vlak.We zitten in het Sheraton vlak bij de baan.
De eerste dag van de competitie.
Qatar’s sterkste atleet moet direct in actie. Het is een snelwandelaar. Twee concurrenten proberen werkelijk alles hem tegen te werken; lopen op de hielen, snijden af, versnelllen en vertragen. Hij blijft koel: wijkt uit naar baan twee, geeft gas en wint.
Voor de atleten is het even wennen: inlopen en inwerken op straat die door het sportcomplex loopt. En alles op zijn arabisch: het begint op tijd alleen welke tijd dat is weet niemand. Voor ons westerse coaches is het een grote puinzooi, waar de taalbarriere niet echt een nadeel is ;)
Onderdelen worden verplaatst, callroom tijden aangepast, deelnemers toegevoegd, series geschrapt, serie indelingen willekeurig toegepast enz enz.
Arab Youth Championships
-Damascus- Thursday June 28 2007.
High jump Salman Almannai score sheet
189 0
192 –
195 0
198 x –
201 0
204 x 0
207 x x x
Number of jumps : nine
Result: silver medal
De laatste dag al weer van drie dagen atletiek in Damascus. Op de slotdag is het nog steeds niet duidelijk of de protesten ivm de estafette (welke op het programma staat als Finnland relay maar in werkelijkheid gewoon de Zweedse estafette is).
Als klap op de vuurpijl worden Qatar opgeroepen voor de call room vijf minuten van te voren! Maar, loos alarm alle acht finalisten lopen ‘gewoon’. Inclusief dus de gediskwaliceerde teams waaronder gastland Syrie.
Eerder op de dag is er weer eens een communicatieprobleem als de bestelde bus er niet staat en iedereen met een andere bus moet en de geplande volgende bus gewoon niet gaat. Dus maar lopend naar het stadion want de ceremonie protocolair van Salmanno staat op het programma.
Ben ook nog op tijd om de ontknoping van de achtkamp te zien. Mohammed, broertje van Salman, is een beul van een gozer. Lomp, oesterk en een beetje dom. Maar als de coach hem opdracht geeft rondjes 64 vlak te lopen, wat ‘ie probeert is het niet helemaal zijn schuld dat hij de zilveren plak verspeelt. Met een beetje verdedigend en attent lopen zat het zilver namelijk in de knip. Nu scoort hij toch nog een pr en slechts een vierde plek. Niet gek als jongen geboren 1992.
’s Avonds toch maar even liggen, de tas is al gepakt, want de reis begint om 01.00 am en is gepland tot 10.00 am.
Het eindresultaat met drie keer brons, 1 x zilver en 1 x goud voor qatar stemt tevreden.
Zaterdag alles volgens planning en slechts vier euro armer bij het verlaten van Syrie ivm een plakzegel voor het visum. Jiri Jon vangt ons op. De kleine Tsjech heeft ons eerst een nacht ondergebracht in het Pyramide hotel in Praag en daarna in Nymburg.
In de middag ipv een middagdutje een beetje de plaatjes van Praag bekijken met de andere senior atletiekcoaches: Carlos, Uwe en Andres.
Comments