regel 45
Ne bis in idem
Het gaat weer eens over doping en dus is iedereen direct bij de les. Rule 45. Klinkt als de titel van een Zweedse thriller net als; Three seconds of Box 21.
Geen idee wat er in regel 44 of 46 staat maar sinds de Olympische Spelen van Beijing bestaat Rule 45. Iedereen de geschorst is voor meer dan zes maanden mag niet mee doen aan de eerst komende Spelen. Dat leek me een duidelijke straf. Ik kon me ook wel vinden in de regel van Rogge cs.
In een ideale sportwereld gaan de Olympische Spelen als zijnde spik en span schitterend voorbeeld voor de sportieve jeugd door. Maar een Amerikaanse sporter die uit het schap bij de 7-Eleven supermarkt op de hoek het middel ExtenZe kde koopt om zijn sexuele prestaties te verbeteren verandert de hele zaak. Sport is business en atleten ook. Dus zijn er koopjesjagers, gewiekste lui, scharrelaars en sjacheraars maar ook veel nep. Maar amateurs, nee die zijn er nauwelijks nog te vinden. Net zo min als de aanhangers van meedoen is winnen. Het gaat om limieten, medailles en uiteindelijk gewoon om de poen.
Hij krijgt de Amerikaanse bond achter zich en ze gaan samen met het IOC naar CAS. Nogmaals ik verwachtte een sterke zaak voor het IOC. Ze maken immers hun eigen toegangsregels. Buiten de waard gerekend Lenting. Want het hof van arbritage in sportzaken oordeelde dat men niet twee keer voor een zelfde vergrijp kan worden gestraft: ne bis in idem. Ik moet gelijk aan het bewijs van goed gedrag denken. Dat heet nu trouwens verklaring omtrent gedrag.
Gaat het straks ook op dat als je een keertje gepakt voor diefstal dit niet in de weg staat om hoofd van de beveiliging te worden. Veroordeeld voor rijden onder invloed, gewoon solliciteren voor de werkgroep die alcohol in het verkeer onderzoekt.
Het IOC is wel ontgoocheld over de uitkomst van de zaak. Met alle macht herinnert het eraan dat men doping niet tolereert en de valsspelers eruit wil halen. Het Comité is ook verrast omdat het, voor het de bewuste ’regel 45’ aannam, daarover positief advies had gekregen van ‘t CAS. Het lijkt alsof de vijf ringen, de lauwerkransen en hoge heren langzaam kopje onder gaan, verschrompelen of bekrast verder weg drijven van de harde realiteit.
Het kromme zat natuurlijk in de strafmaat vergelijking. Zoals altijd trouwens. In de afgelopen periode heb ik me weer meerdere keren verbaasd over hoe laag sommige straffen uitvallen voor iets wat ik heel ernstig vind: doodslag, rijden onder invloed. Sedoc die ik op zijn bruine ogen geloof dat hij niet moedwillig met zijn where-abouts heeft geknoeid krijgt net zo veel straf als iemand die gepakt is op een verboden middel .(Hoewel ik daar sommige ook op hun blauwe ogen zou geloven dat het helemaal geen prestatie verhogend effect heeft gehad).
Er is zo langzamerhand niemand meer te vinden in Nederland die nog geloofd dat je hard kan sprinten zonder doping. Net zo min als je in het klassement van de Tour zonder kan rijden of alle voetbalwedstrijden in de hoogste divisie , plus de Champions League plus de beker plus de interlands zonder kan spelen. Dat geloof is behoorlijk ingepolderd. Rare Rumbonen, Zure Zoetemelk en Bekende Boeren niet uitgezonderd.
Het eind van het liedje is nog niet in zicht. Na de OS van Londen maakt de wereldwijde opsporingsdienst tegen doping (WADA) in opdracht van IOC een nieuwe lijst van straffen bekend. Niet met terug werkende kracht maar volle kracht vooruit. Koppelen ze dus regel 45 aan de opgelegde straffen. (het advies van de drie CAS rechters ). Ik gok dat de meeste straffen worden opgehoogd maar dat voor administratieve fouten gewoon een jaar blijft staan. Zit de schorsing zeg maar regel 45 gewoon in het reglement ingebakken.
Ondertussen zitten ze in Groot Brittanie met de regels van het Brits Olympisch Comitee in de maag. Die houden de rug recht en zeggen tegen de gestraften gewoon dat ze nooit meer mee mogen doen bij de Spelen. Ik zou willen zeggen tegen Sir Seb Coe cs: Semper festina lente.
Het gaat weer eens over doping en dus is iedereen direct bij de les. Rule 45. Klinkt als de titel van een Zweedse thriller net als; Three seconds of Box 21.
Geen idee wat er in regel 44 of 46 staat maar sinds de Olympische Spelen van Beijing bestaat Rule 45. Iedereen de geschorst is voor meer dan zes maanden mag niet mee doen aan de eerst komende Spelen. Dat leek me een duidelijke straf. Ik kon me ook wel vinden in de regel van Rogge cs.
In een ideale sportwereld gaan de Olympische Spelen als zijnde spik en span schitterend voorbeeld voor de sportieve jeugd door. Maar een Amerikaanse sporter die uit het schap bij de 7-Eleven supermarkt op de hoek het middel ExtenZe kde koopt om zijn sexuele prestaties te verbeteren verandert de hele zaak. Sport is business en atleten ook. Dus zijn er koopjesjagers, gewiekste lui, scharrelaars en sjacheraars maar ook veel nep. Maar amateurs, nee die zijn er nauwelijks nog te vinden. Net zo min als de aanhangers van meedoen is winnen. Het gaat om limieten, medailles en uiteindelijk gewoon om de poen.
Hij krijgt de Amerikaanse bond achter zich en ze gaan samen met het IOC naar CAS. Nogmaals ik verwachtte een sterke zaak voor het IOC. Ze maken immers hun eigen toegangsregels. Buiten de waard gerekend Lenting. Want het hof van arbritage in sportzaken oordeelde dat men niet twee keer voor een zelfde vergrijp kan worden gestraft: ne bis in idem. Ik moet gelijk aan het bewijs van goed gedrag denken. Dat heet nu trouwens verklaring omtrent gedrag.
Gaat het straks ook op dat als je een keertje gepakt voor diefstal dit niet in de weg staat om hoofd van de beveiliging te worden. Veroordeeld voor rijden onder invloed, gewoon solliciteren voor de werkgroep die alcohol in het verkeer onderzoekt.
Het IOC is wel ontgoocheld over de uitkomst van de zaak. Met alle macht herinnert het eraan dat men doping niet tolereert en de valsspelers eruit wil halen. Het Comité is ook verrast omdat het, voor het de bewuste ’regel 45’ aannam, daarover positief advies had gekregen van ‘t CAS. Het lijkt alsof de vijf ringen, de lauwerkransen en hoge heren langzaam kopje onder gaan, verschrompelen of bekrast verder weg drijven van de harde realiteit.
Het kromme zat natuurlijk in de strafmaat vergelijking. Zoals altijd trouwens. In de afgelopen periode heb ik me weer meerdere keren verbaasd over hoe laag sommige straffen uitvallen voor iets wat ik heel ernstig vind: doodslag, rijden onder invloed. Sedoc die ik op zijn bruine ogen geloof dat hij niet moedwillig met zijn where-abouts heeft geknoeid krijgt net zo veel straf als iemand die gepakt is op een verboden middel .(Hoewel ik daar sommige ook op hun blauwe ogen zou geloven dat het helemaal geen prestatie verhogend effect heeft gehad).
Er is zo langzamerhand niemand meer te vinden in Nederland die nog geloofd dat je hard kan sprinten zonder doping. Net zo min als je in het klassement van de Tour zonder kan rijden of alle voetbalwedstrijden in de hoogste divisie , plus de Champions League plus de beker plus de interlands zonder kan spelen. Dat geloof is behoorlijk ingepolderd. Rare Rumbonen, Zure Zoetemelk en Bekende Boeren niet uitgezonderd.
Het eind van het liedje is nog niet in zicht. Na de OS van Londen maakt de wereldwijde opsporingsdienst tegen doping (WADA) in opdracht van IOC een nieuwe lijst van straffen bekend. Niet met terug werkende kracht maar volle kracht vooruit. Koppelen ze dus regel 45 aan de opgelegde straffen. (het advies van de drie CAS rechters ). Ik gok dat de meeste straffen worden opgehoogd maar dat voor administratieve fouten gewoon een jaar blijft staan. Zit de schorsing zeg maar regel 45 gewoon in het reglement ingebakken.
Ondertussen zitten ze in Groot Brittanie met de regels van het Brits Olympisch Comitee in de maag. Die houden de rug recht en zeggen tegen de gestraften gewoon dat ze nooit meer mee mogen doen bij de Spelen. Ik zou willen zeggen tegen Sir Seb Coe cs: Semper festina lente.
Comments