E.T.

Ik noem hem voor het gemak Hans.
Hans is overal. Je gelooft het niet.
Jasje. Sjaaltje.
Bakkebaarden en overhemd met grote punt boorden.
Haar sluik. Shampoo fris en gekamd.
De blik op oneindig maar
met het begin van een glimlach op de lippen.
Hij kijkt maar ziet je niet
Hij lacht en nipt aan zijn drankje.
een lichte tic:
knipperen van de ogen
het optrekken van de mondhoek(en)
als een schildpad even het hoofd naar voren drukken.

Deze man duikt overal op.
Een onbenoemd colbertje met hangende schouders.
Op de hoek van de bar.
Net achter de rij bij de stamtafel.
Naast de deur richting de nooduitgang.
Hij hoort nergens bij
Maar is er altijd.
Ik noem hem voor het gemak: Hans.

Hans.
Hij groet vriendelijk
en als je dat beantwoordt
dan hoor je binnen een paar zinnen
iets in de trend van:
"Leuk dat je dat vraagt"
" Nou nee, dat niet direct"
"Altijd dikke prima"
Zo is Hans.
Hij hoort bij het meubilair van de kroeg.

Deze onbestemde veertiger
Met colbert en bloemetjes shirt
Bakkebaarden en glimlach
Is in iedere stad
In de kroegen
Waar alleenstaande
vrouwen een doelwit zijn.

Maar hij is E.T.
een easy target
Schot voor de boeg
Bingo
Bulls eye
In het midden van de aandacht.
Hans.
Ik zag vanavond

Haartjes netjes gekamd
De bakkebaarden tot onder de oorlel
fris geschoren
Jever biertje in de hand
Bloemtjes shirt
onder het suede jack
De schildpadmove vanher nekje
De afhangende schouders
De nietsziende blik
Hans.