Noabers VII

Noabers VII:  De kruidenier Kluppel

Wessel Kluppel hield altijd een beetje een accent. Toen hij uit militaire dienst kwam, ging hij niet naar zijn geboortedorp Hasselt maar trok naar het hoge Noorden. Schildwolde werd het in eerste instantie omdat zijn zus Jo en haar echtgenoot Roelf Folkersma daar woonden. Maar na een tijdje als bakkersknecht bij Pop Alting, ter hoogte van de Baggerputten (heel lang dacht ik dat de naam braggelprutten was: moddergaten) op de Hoofdweg, had gewerkt begon hij samen Sikkina van der Laan een kruidenierswinkeltje op Hoofdweg 21, tegenover de Fraeylemaborg.

Terzijde: ook in dit verhaal komt Janneke Noordman, mijn lagere school liefde, weer om de hoek. Want mevrouw Kluppel, Kine van der Laan was een zus van haar opa: Jacob van der Laan en ook bakker Pop Alting zijn vrouw Martje was een zus van haar opa.

Echte herinneringen aan een winkel in ons noaberschap heb ik alleen aan de woonwinkel van Huizenga. De winkel van Kluppel staat maar heel vaag in mijn geheugen. Dat er iets in de etalage lag. Met de kleine gestalte van mevrouw Kluppel achter een toonbank. Wessel Kluppel was al met pensioen toen ik wel eens een boodschap moest halen. Dus moest ik een stuk verder dan twee huizen verderop. Als ik naar de winkel moest, eerst was dat melkboer Poort en later Zijl, ging ik de winkel van Uildriks voorbij. Weliswaar woonden die naast elkaar, maar toch. Het had allemaal te maken met een onzichtbare band die mijn ouders hadden met de winkeliers. Onzichtbaar voor mij. Het had achteraf, denk ik, alles te maken met de kennissenkring maar vooral met het geloof. Ik snapte er vaak niks van. Dus we gingen niet naar de slager in het dorp, zijnde Jan Bulthuis op de hoek van de Veenlaan, maar kochten bij Verbaas (een CHU man) naast de Juffertoren in Schildwolde. Dus ook niet bij slager Grashuis waar Dickie Langenberg, die mij in de klas zat, in de winkel woonde. Maar daar haalden we dan wel weer de kerstrollade want die was lekkerder. Ik vroeg me dan weer af hoe mijn moeder dat kon weten…


Bij het boodschappen doen dus niet Slochteren in maar de andere kant op. Zo kwam ik dan bij de gebroeders Kampen uit. Die hadden ook van alles maar het duurde altijd nogal lang voor dat Harm de spullen bij elkaar had gescharreld. Zeker als er ook nog een weckfles met stroop gevuld moest worden. Anders moesten we wachten tot Kees het briefje gehaald had op donderdagmiddag om het dan op vrijdagmiddag op de fiets behangen met juten tassen te bezorgen.

De tweede dochter van Wessel Kluppel en Sikkina van de Laan: Hennie, trouwde later in 1960 met Tienko Mollema en kwam niet veel later naast ons op 27 te wonen.

trouwen uit huis...

Als snel kregen ze drie kinderen genaamd Ciska (vernoemd naar oma Sikkina) , Marriet en Bonny, ze vertrokken rond 1966/67 naar de boerderij naast de brandweer om een kippenboerderij te beginnen, waar nog eens zes kinderen bij kwamen. Ik heb nog een paar keer geholpen met die kippen. Moesten ze als ze gegroeid waren in andere hokken: ophokken. Of eieren rapen en soms snavels branden. Het stonk altijd verschrikkelijk in de schuur. Niet zo raar met de bedompte lucht, de hoeveelheid kippen en de mest. Dus heel vaak heb ik niet ‘gewerkt’ daar. Net als de andere Kluppels gingen ze naar de kerk in Hoogezand: de vergadering van gelovigen. (wiki: De Vergadering van Gelovigen, soms ook darbisten genoemd, is een gemeenschap van christenen zonder vaste voorganger of predikant.)

De winkel was dan wel gesloten, maar in het bovenlicht stond nog altijd W. Kluppel en ook was er nog iets van reclame op het raam zichtbaar. Of Kluppel ook hofleverancier van de borg was durf ik niet te zeggen. Achterom kon je nog terecht na sluitingstijd. Ik meen me dat te herinneren.


Wel weet ik nog van het stukje cement tussen Slump en Kluppel, met halverwege een groen schot, wat als open afvoer naar een gootje op het achtererf liep richting de tuin. Altijd met een afwas geur.

In mijn vroegste beleving konden we achter de huizen langs, over de achtererven, zo naar de Boslaan lopen.

http://www.kluppel.nl/kluppel.htm