speurtocht

visite

weer een zwembad

genoeg tartan, geen belijning

VIP

warming up met zicht op stadion

 Wat ik niet verwacht had aan te treffen in dit enorme land is de hoeveelheid sportaccommodaties. Onder een vorig bewind is er enorm geïnvesteerd in sportcomplexen. Door Koreanen gebouwd en door Duitsers ontworpen sporttempels. Grote hallen met mooie gelakte glimmende houten vloeren, zwembaden compleet met schoonspringinstallaties. Maar sinds meer dan 15 jaar niet meer dan incidenteel in gebruik. Zo lijkt het. Wel overal bewaking, schoonmakers en managers. Dus even binnenkomen, rondkijken en wat vragen laat staan regelen zit er niet in. Gelukkig hebben we in Youssaf een bedreven onderhandelaar en iemand met enorm veel contacten. Het helpt ook dat hij de afspraken maakt en een badge heeft van het ministerie. Zonder hem zouden we nergens komen, laat staan binnen komen en informatie krijgen.

Nog nooit zag ik zoveel accommodaties van binnen en buiten die er prachtig uitzagen maar de sfeer van een museum uitademden. Gelukkig ook accommodaties waar ieder plekje was gevuld met een matje voor judo of karate, een tafeltennis tafel in een vergaderruimte, een afdakje voor een boksring. Met de geur van massageolie, zweet en lysol die door de poriën sijpelde.

Waar te beginnen? want veel accommodaties liggen afgelegen ver van de woonwijken. de beheerders zijn niet de sport activisten. welke instantie is verantwoordelijk? en wie wil investeren in renovatie?

Op zoek naar sporters en enthousiaste bestuurders. Dat zal de komende tijd een andere speurtocht worden.