Verhalen

 dus om 10.30 afgesproken, see you at the main entrance werd beantwoord met een duimpje.ik mis een telefoontje door dat ik mijn provider uit KSA heb uitgezet en ik niet bij de wifi ben.

om 11,00 zit ik bij Starbucks en om 11.15 komt W. binnen. 

ik had dus tijd om wat te bedenken.

a.

We hebben een tijdje in Uberlandia gewoond en gingen in de wintermaanden in Brazilië met vrienden op maandag eerst uit eten en dan naar de bios. Dat was tussen 2010 en 2012. We kwamen er terug voor de kerstvakantie. Als we binnenkomen zien we de serveerster die ons toen ook regelmatig bediende. Jeetje wat is je haar lang krijgt Diana te horen, wil een caipirinha zonder suiker? Ongelooflijk ze herkent ons en weet nog onze favoriete dingen, terwijl wij onze hersens kraken hoe zij heet! Hellen. oh ja.

b.

We gaan uit eten in Leme en de serveerster is uitermate behulpzaam en vind alles "joyia" Kom je uit Minas vraag Diana aan haar. Ze glundert en zegt met trots ja. Als we zeggen dat we in Uberlandia hebben gewoond is ze zichtbaar blij en verhaalt enthousiast over de haar woonplaats.

c. 

Het visrestaurant is nagenoeg verlaten als we binnen komen. De ober zet ons aan een tafeltje achterin en Diana en ik halen herinneringen op over vreemde gasten bij eerder bezoeken. We hebben inmiddels besteld en ons voorafje met couvert gekregen. De verhalen stapelen zich op en langzaam worden de andere tafels bezet. De ober is ons vergeten! We roepen onze man ter verantwoording. Diana legt uit dat we ons vergeten voelen, geen controle op de lege borden en glazen, geen navragen op de broodjes en het aperitief. Maar jullie hebben niks besteld. sorry er was bijna niemand en jij het ons bediend. Nee hoor dat moet iemand anders zijn geweest is het verrassende antwoord. maar ik kan de keuken vragen om het nu te maken. Geen denken aan. We roepen de manager. Die biedt zijn verontschuldigingen aan en biedt ook aan om het alsnog te brengen, We zeggen dankjewel. Hij zegt jullie consumpties zijn voor het huis. 

We gaan op de boulevard eten.

d. 

ik loop naar de overkant van de straat voor de kapper. De donker getatoeëerde jongeman wijst naar de stoel bij de muur. Ik vraag in mijn beste Portugees om geknipt te worden: Curta meu cabello favor.... hij zegt 38! ik kijk hem aan en zeg met een lach: 63. Hij kijkt me op zijn beurt vragend aan en schiet in de lach. Ik ben nog nooit zo snel geknipt. 

e.