toevallig

Het zou toeval genoemd kunnen worden. Het moment dat verschillende puzzelstukjes in elkaar vallen en een compleet beeld vormen. 

De wind was gedraaid en de zoete, weeïge geur van de suikerfabriek dringt mijn neusgaten binnen. Een grijze deken ligt over de daken en het voelt alsof het regent maar dat doet het niet echt. Het is niet koud maar de regenkou maakt het dat de handen vastgevroren zitten aan het fietsstuur.

Dat gevoel viel dus precies samen met het toevoegen van Arnold aan de uitdijende whatsapp groep van de Nijenborg. 

Ik was terug in de tijd. Het was zo rond de Zuidlaardermarkt. De ramen bleven dicht in de klaslokalen zodat het glas besloeg aan de binnenkant maar de geur van de suikerwerkfabriek buiten bleef. Ik kon meerijden naar het station, bij Arnold achterop. Snel richting de brug en racen om de trein van hem te kunnen halen richting Scheemda en voor mij de bus naar Slochteren. Bij het omhoog rijden richting het viaduct slingerde Arnold een beetje en ik raakte met mijn tas de spiegel van een auto. Tegen de richting in dus hij klapte niet naar binnen maar brak af. De bestuurder toeterde, Arnold stopte. We moesten onze namen geven aan de boze chauffeur. 

Toen ik nog steeds beduusd thuis kwam bij mijn oom en tante waar ik inwoonde werd ik me voor het eerste bewust van “verzekerings”. Het meervoud in het Gronings is eenvoudig meestal gewoon een s achter het woord plakken in tegenstelling tot het ABN waar het dus verzekeringen is. Het bleek dat mijn oom voor mij een WA verzekering had afgesloten. Nu nog met de ouders van Arnold afspreken. Die kwamen een week later langs en de zaak werd naar tevredenheid van alle partijen afgehandeld.

Dat kwam dus allemaal bovendrijven op deze herfstige dag in Oktober. Ik lees het berichtje van de inmiddels met pre-pensioen zijnde Arnold Ritsema. Hij blijkt na de HAVO een opleiding HBO-V te hebben gedaan en uiteindelijk op de IC van het AZG/UMCG terecht gekomen. Ik zie zijn hoofd van bijna vijftig jaar geleden voor me (met een smile van Jimmy Carter, zoals Wim Voogd altijd zei) en zie de gelijkenis met de geplaatste foto en de tekst: Moi aalmaol! 

Toeval of niet, het weer, de geur, het berichtje en het Grunnegs valt allemaal samen in deze herinnering.