Stefan

Oregon 

laatste kunstje...

Sommige dingen vergeet je nooit meer.

Het was gloeiend heet. Er waaide een warme wind. Niet alles verliep volgens plan in de tienkamp. Normaal gesproken al niet maar nu helemaal niet. Ab en ik organiseerden zelf een pasta maaltijd voor de atleten. Na afloop een huilende grote Rikkiewee. Met een medaille. 

Het was een EJK om niet snel te vergeten. Ik coachte ook nog in de zevenkamp en bij het hoogspringen en steeds was Stefan aanwezig. 

Stefan was lid bij Parthenon. Daar was een enthousiaste groep atleten die ook een soort van fanclub vormden voor Rick Wassenaar. Parthenon, met het 'vierkante' baantje in de jager en windhonden polder. Waar ooit in 1991 een NK meerkamp werd gehouden en het ijs en ijskoud was. Begin Mei. Het schijnt dat Verheij, Nixon en Van Engelen daar ook al rondliepen toen. Vormde het Parthenon, de tempel voor Athena Parthenos, die de beschermgodin was van de stad Athene, op de Akropolis van Athene, de inspiratie voor deze jongens? Ik weet het niet. Het was wel op het logo van de club in ieder geval.

Stefan was er ook op de dagen voor de wedstrijd en vroeg of hij met Rick de warming up mee mocht doen. Tuurlijk! Hij glunderde en liep tussen de atletiek sterren van de toekomst.
Bij de jongens: Dwain Chambers, Marlon Devonish op de sprint, Andre Bucher op de 800 en 
Bij de meide: Ivanova de sprintster, Lebedeva de hinkstapster en natuurlijk Stefan's favoriet Kasja Berqvist op hoog.

De Nederlandse medailles kwamen op naam van de werpers: Corrie de Bruin kogel en discus, Lieja Koeman en Mike van de Bildt discus plus mila-atleet Gertjan Liefers. En dus de meerkamper Rick Wassenaar van KAV Holland. Stefan Verheij was er bij!
 
Stefan ontwikkelde zich in de jaren daarna als journalist. Bij studio sport nog wel. 

9.79 legendarische seconden duurde het. En toen was ik verkocht. Waren het de woorden van commentator Theo Reitsma? Was het de spanning van ‘s nachts een sportwedstrijd kijken als dertienjarige? Of was het de explosie van het koningsnummer?

In ieder geval was ik binnen een maand na Ben Johnsons overwinning in Seoul op de olympische 100 meter lid van een atletiekvereniging. Ook al werd Johnson wegens doping geschorst, ik was verslingerd aan atletiek, wilde er alles van weten en zien.

En van het een: de Academie voor Journalistiek, komt het ander: NOS Studio Sport. En van die ene sport ook andere: golf, schaatsen en rugby. (nos.nl)

Net als Theo Reitsma was Stefan (zoals toen bij het EJK'95) veelvuldig op de warming up baan of trainingsaccommodaties. Geïnteresseerd in de mens achter de atleet. Zijn recept? Onderkoeld maar steeds met enthousiasme. Kennis van zaken en gekruid met nuttige achtergrond informatie. 

Ik heb het op afstand gevolgd. Schrok toch van het bericht op Twitter en met name van de hashtag: stargardt. Een erfelijke oog aandoening die hem belet om als verslaggever verder te gaan. Ook al had eerder al een keer aangegeven dat hij binnen Studio Sport zich verder wilde ontwikkelen in algemene zin. 
Zijn inzichten (sic) zullen gemist worden als atletiekcommentator technische nummers.  Er volgt na de hink (journalist) stap (commentator) nu een sprong (hoofd lange termijn planning). 

Sommige dingen vergeet je nooit.

Succes vriend.