opmerkelijk
nadat Co Adriaanse zijn (niet uitgepakte) koffers heeft gepakt in Qatar is het ook Foeke Booy in Saudi Arabie te veel (van te weinig)geworden.
ROTTERDAM - Voetbaltrainer is na een avontuur van krap een half jaar bij Al-Nassr Athletic terug in de eredivisie: bij Sparta.
Als Foeke Booy rond het middaguur in de lift stapt van het Spartastadion, wordt hij plots vergezeld door twee supporters. Zij moeten even aan hem kwijt hoe leuk ze het de laatste tijd vinden om wedstrijden van de club uit Rotterdam-West te bekijken. ‘Er wordt weer met strijd en plezier gevoetbald.’
Onderweg naar een van de businessunits in het stadion wijst de coach op de gevaren van het enthousiasme. Sparta mag in de laatste vier wedstrijden dan de vloer hebben aangeveegd met De Graafschap (6-1), verrassend hebben gewonnen in Enschede van FC Twente (1-2) en afgelopen zondag directe concurrent VVV met 2-0 opzij hebben geschoven; de 14de plaats mag het zicht op de werkelijkheid niet vertroebelen. Het gat met Excelsior, dat de laatste plaats bezet, is slechts vijf punten.
Een spandoek maakte Booy zondag attent op de wens van de supporters. ‘3 x 3 = 9’ stond erop aangegeven, daarmee refererend aan de drie opeenvolgende thuiswedstrijden tegen VVV, NAC (morgen) en Excelsior (zondag) en het aantal punten dat behaald dient te worden.
‘Op 3 x 3 = 9 volgt nog een zinnetje: ieder zingt zijn eigen lied’, grijnst Booy. ‘En mijn lied blijft nog steeds ‘1 x 3 = 3. Het is hier bij Sparta twee voor twaalf. Er moet nog een hoop gebeuren.’
Als opvolger van de ontslagen Gert Aandewiel is Booy, die in 2003 en 2004 de KNVB-beker won met FC Utrecht, teruggekeerd in de eredivisie nadat zijn gedroomde avontuur bij Al-Nassr Athletic uit Saudi-Arabië abrupt eindigde. In de zomer van 2007 verliet hij Utrecht om in Riyad aan de slag te gaan bij de club van prins Faisal. Binnen een half jaar is hij alweer teruggekeerd.
‘Het waren niet alleen afspraken die niet werden nagekomen, maar ook financiële zaken’, zegt de trainer. ‘Ik was daar 90 procent van de tijd bezig met het oplossen van problemen en slechts 10 procent met voetbal. Ik heb daar tot drie maal toe een gesprek over gehad met de clubleiding en na de derde keer was ik er helemaal klaar mee.’
De contractonderhandelingen tussen Booy en prins Faisal waren al niet soepel verlopen. Hij werd te mondig gevonden. De coach beaamt dat hij daarin al een voorteken zou hebben kunnen zien. ‘Maar ik zocht gewoon die prikkel, dat avontuur. Ik wilde wel wat proberen in een totaal vreemde omgeving, al heb ik me goed laten informeren.’
Niettemin viel het gebrek aan vrijheid in Riyad hem tegen. ‘Ik ben iemand die er graag op uit gaat en dat was daar bijna niet mogelijk. Het was een heel eentonige invulling van mijn leven en dat had ik niet verwacht.’
Tamelijk onverwacht maakte de coach kennis met de gebruiken van het land toen hij tijdens het winkelen in een supermarkt plotseling alleen stond met zijn winkelwagentje, ’s avonds iets voor twaalven. Het personeel was gaan bidden.
‘Tien minuten van tevoren wordt in het Engels en Arabisch omgeroepen dat de bidtijd eraan komt. Je mag dan kiezen: je kunt bij de kassa betalen en vertrekken. Maar je kunt ook binnen blijven. Nou, wij waren net begonnen met boodschappen doen en voor we het wisten waren alle rolluiken dicht en was iedereen verdwenen. Toen hebben we ons karretje maar gevuld en 20 minuten later was iedereen weer terug. Zoiets zal me wel bijblijven.’
Wat de coach zich ook nog lang zal heugen zijn de interviews die hij in diverse kranten zou hebben gegeven, overigens zonder het zelf te weten.
‘Dan las ik weer ergens dat Al-Nassr voor het kampioenschap ging. En dat terwijl ik bij mijn aantreden al had aangegeven dat zoiets niet mocht worden verwacht van een club die zeven jaar tegen degradatie had gevochten. Maar goed, volgens de kranten waren het mijn citaten.’
In zijn eigen werkelijkheid communiceerde Booy via een webcam met zijn vrouw en dochters in Nederland. ‘Ik heb geen heimwee gehad. Maar toen mijn familie wilde overkomen, liet de club ze in de kou staan. Op de dag van vertrek moest alles nog worden geregeld en dat moesten ze zelf doen.
‘Bovendien heeft de club verzuimd het uitreisvisum tijdig te regelen, waardoor mijn vrouw en kinderen het land ook niet tijdig konden verlaten. Koffers moesten op het laatste moment uit het vliegtuig worden gehaald en dat was voor mij de druppel.
‘Kunnen ze nu wel of niet iets regelen, vroeg ik me af. Nou, kennelijk niet. Dus was het vervolgens simpel. Het houdt een keer ergens op. Dan maar terug naar Nederland.’
---------uit de Volkskrant
ROTTERDAM - Voetbaltrainer is na een avontuur van krap een half jaar bij Al-Nassr Athletic terug in de eredivisie: bij Sparta.
Als Foeke Booy rond het middaguur in de lift stapt van het Spartastadion, wordt hij plots vergezeld door twee supporters. Zij moeten even aan hem kwijt hoe leuk ze het de laatste tijd vinden om wedstrijden van de club uit Rotterdam-West te bekijken. ‘Er wordt weer met strijd en plezier gevoetbald.’
Onderweg naar een van de businessunits in het stadion wijst de coach op de gevaren van het enthousiasme. Sparta mag in de laatste vier wedstrijden dan de vloer hebben aangeveegd met De Graafschap (6-1), verrassend hebben gewonnen in Enschede van FC Twente (1-2) en afgelopen zondag directe concurrent VVV met 2-0 opzij hebben geschoven; de 14de plaats mag het zicht op de werkelijkheid niet vertroebelen. Het gat met Excelsior, dat de laatste plaats bezet, is slechts vijf punten.
Een spandoek maakte Booy zondag attent op de wens van de supporters. ‘3 x 3 = 9’ stond erop aangegeven, daarmee refererend aan de drie opeenvolgende thuiswedstrijden tegen VVV, NAC (morgen) en Excelsior (zondag) en het aantal punten dat behaald dient te worden.
‘Op 3 x 3 = 9 volgt nog een zinnetje: ieder zingt zijn eigen lied’, grijnst Booy. ‘En mijn lied blijft nog steeds ‘1 x 3 = 3. Het is hier bij Sparta twee voor twaalf. Er moet nog een hoop gebeuren.’
Als opvolger van de ontslagen Gert Aandewiel is Booy, die in 2003 en 2004 de KNVB-beker won met FC Utrecht, teruggekeerd in de eredivisie nadat zijn gedroomde avontuur bij Al-Nassr Athletic uit Saudi-Arabië abrupt eindigde. In de zomer van 2007 verliet hij Utrecht om in Riyad aan de slag te gaan bij de club van prins Faisal. Binnen een half jaar is hij alweer teruggekeerd.
‘Het waren niet alleen afspraken die niet werden nagekomen, maar ook financiële zaken’, zegt de trainer. ‘Ik was daar 90 procent van de tijd bezig met het oplossen van problemen en slechts 10 procent met voetbal. Ik heb daar tot drie maal toe een gesprek over gehad met de clubleiding en na de derde keer was ik er helemaal klaar mee.’
De contractonderhandelingen tussen Booy en prins Faisal waren al niet soepel verlopen. Hij werd te mondig gevonden. De coach beaamt dat hij daarin al een voorteken zou hebben kunnen zien. ‘Maar ik zocht gewoon die prikkel, dat avontuur. Ik wilde wel wat proberen in een totaal vreemde omgeving, al heb ik me goed laten informeren.’
Niettemin viel het gebrek aan vrijheid in Riyad hem tegen. ‘Ik ben iemand die er graag op uit gaat en dat was daar bijna niet mogelijk. Het was een heel eentonige invulling van mijn leven en dat had ik niet verwacht.’
Tamelijk onverwacht maakte de coach kennis met de gebruiken van het land toen hij tijdens het winkelen in een supermarkt plotseling alleen stond met zijn winkelwagentje, ’s avonds iets voor twaalven. Het personeel was gaan bidden.
‘Tien minuten van tevoren wordt in het Engels en Arabisch omgeroepen dat de bidtijd eraan komt. Je mag dan kiezen: je kunt bij de kassa betalen en vertrekken. Maar je kunt ook binnen blijven. Nou, wij waren net begonnen met boodschappen doen en voor we het wisten waren alle rolluiken dicht en was iedereen verdwenen. Toen hebben we ons karretje maar gevuld en 20 minuten later was iedereen weer terug. Zoiets zal me wel bijblijven.’
Wat de coach zich ook nog lang zal heugen zijn de interviews die hij in diverse kranten zou hebben gegeven, overigens zonder het zelf te weten.
‘Dan las ik weer ergens dat Al-Nassr voor het kampioenschap ging. En dat terwijl ik bij mijn aantreden al had aangegeven dat zoiets niet mocht worden verwacht van een club die zeven jaar tegen degradatie had gevochten. Maar goed, volgens de kranten waren het mijn citaten.’
In zijn eigen werkelijkheid communiceerde Booy via een webcam met zijn vrouw en dochters in Nederland. ‘Ik heb geen heimwee gehad. Maar toen mijn familie wilde overkomen, liet de club ze in de kou staan. Op de dag van vertrek moest alles nog worden geregeld en dat moesten ze zelf doen.
‘Bovendien heeft de club verzuimd het uitreisvisum tijdig te regelen, waardoor mijn vrouw en kinderen het land ook niet tijdig konden verlaten. Koffers moesten op het laatste moment uit het vliegtuig worden gehaald en dat was voor mij de druppel.
‘Kunnen ze nu wel of niet iets regelen, vroeg ik me af. Nou, kennelijk niet. Dus was het vervolgens simpel. Het houdt een keer ergens op. Dan maar terug naar Nederland.’
---------uit de Volkskrant
Comments