het dromen ontnomen

Het dromen ontnomen.

Mijn atleten hou ik vaak voor dat dromen najagen begint met opstaan. Niet op je bed blijven liggen maar in actie komen. Resultaten neerzetten op het tartan, op de stopwatch of op het scorebord. Je eigen grenzen verleggen. Iedere keer weer. Iedere dag op de atletiekbaan.

Er zijn veel kansen in de atletiek omdat te doen. Want er  is een enorme diversiteit aan nummers. Gaan, Lopen, Springen, Werpen, Stoten, Slingeren, uit de grondvormen van bewegen komen er in voor. Plus de mogelijkheid tot combineren in een meerkamp.

Nu is er de laatste tijd veel te doen om de moeder der sporten. Het is saai, het duurt te lang, er zijn geen herkenbare helden en er zijn problemen, sorry uitdagingen. Dat kan op (korte) termijn al leiden tot afschaffen van ‘mijn’ sport ben ik bang voor. Of, ook een gerede kans, ik haak af.

Een doemscenario.

Toen het wereldkampioenschap atletiek op de kalender kwam was de hele sportgemeenschap blij. Een prachtig zomersport evenement een jaar na de Europese kampioenschappen en voor de  Olympische Spelen. Voorronden, plaatsingswedstrijden en finales verdeeld over de dag en verspreidt door de week met daarin  een rustdag voor de sporters. De tribunes stroomden vol, uit de hele wereld kwamen atleten samen om het mee te maken: feest!. Er werd geschiedenis geschreven, atletiekgeschiedenis in ieder geval en sportgeschiedenis ook. Want niet alleen de oude tegen de nieuwe wereld ook Azie, Australie  en Afrika brachten kampioenen voort.

Het succes moest worden uitgemolken dus de helden kregen speciale wedstrijden en het aantal WK’s nam toe plus de frequentie er van ook. De commercie (Japan/Korea) had een ferme greep op de IAAF en haar bestuurders (Adidas).  

Sporten die het al eerder moeilijk kregen proberen van alles om toch maar wat nieuws te brengen. Zo zijn er gemengde estafettes in serieuze sporten als biathlon en ook in het zwemmen. Nog even wachten en je kunt er op wachten dat er ook in de atletiek iets gedaan gaat worden. Om een estafette toernooi vol te krijgen op een tropisch eiland zijn er dus diverse afstanden, is er voldoende prijzengeld en ook nog plaatsing voor het echte WK. Vreemd want waarom heb je dan een apart WK wat eigenlijk niet als WK bestaat.

Nu zijn er een aantal nieuwe plannen. Er is een limiet van 2000 atleten voor een atletiek toernooi gesteld. Daardoor kun je beter plannen, zijn er minder voorronden want je weet met het vaststellen van de limiet al hoeveel deelnemers je hebt. Dat is niet voldoende voor de tv. Dus is er geschoven in het programma en moeten er ook finales in de ochtend sessie komen.  Volgende stap: alleen halve finales en finales op prime time van de hoogste bieder. Verder moet het nog sneller dus het aantal onderdelen moet omlaag. Hoezo stoten? Wie doen dat? Weg ermee! Kogelslingeren echt een USSR sport bijna geen deelname van Commonwealth of  uit Ocenanie en Afrika, dat is dus te weinig mondiaal kan afgeschaft. Goed dat ge-ren: recht stuk ok, 1 rondje, 2 rondjes genoeg. Springen? Ver met 1 afzet ver met 2 of drie keer keer afzetten? Oh twee keer bestaat niet drie keer lijkt ons overdreven doe maar 1x, hoog en nog hoger met een polsstok, alleen het hoogste telt, weg met die maffe flop. 5-10-15-20- kilometer rennen? Dat kan wel in een wedstrijd op de weg, daar is geen stadion voor nodig….en dat snelwandelen schiet ook niet op, die rennen ook zo op het oog, kan wel weg….

De sport moet ook wat mediagenieker: leeftijdslimiet tot dertig jaar, per onderdeel minimaal 1 blanke, 1 homo plus een atleet met een maximale lengte van 1m60cm, verdere eisen zijn minstens een (1) zichtbare lichaamsversiering en minimale kleding en schoeisel.

Nog even over het D-woord. Omdat we het netjes willen houden doen we dus niet aan doping, afgesproken.We moeten wat strenger in zijn.  Dus iedereen moet een bloed-, DNA- en IQ-paspoort kunnen overleggen. Alle sporters die toch positief zijn: 4 jaar schorsen (inclusief 1 Olympische Spelen) en bij tweede keer verplicht overstappen naar wielrennen of gewichtheffen. Twee keer een atleet positief uit een zelfde land, binnen een seizoen,  betekent zetel in de IAAF inleveren en de verantwoordelijke bobo’s stage laten lopen bij de FIFA.

Zo en dan nu de eindstand. Mieke hoe staan we er voor?

Zanzibar, Groenland, Schotland  en het Vaticaan zijn de overgebleven leden van de IAAF en alleen de 100 meter is nog bezet als WK nummer. Jammer genoeg heeft het Vaticaan heeft zich terug getrokken voor de estafette. Zanzibar ziet af van de organisatie van de WK 2021 wegens verwachte drukte bij het Freddy Mercury monument.

Over tot de orde van de dag: nieuw Olympisch onderdelen op het programma die het ateltieken kunnen vervangen: Stand up paddle-ing, levend stratego, Mixed Stiletto-run en Cross fit.

Nog vragen Gerard?

Eh nee, en ik pas.

Big stealers of dreams, please wake up!