euforie

"Volgend jaar bij de Spelen is het bovendien weer een ander spelletje, want dat is het programma verspreid over twee weken en niet zoals nu over maar vier dagen", vervolgt Koops. "We proberen soms in blauwdrukken te denken, maar toch is het een jaar later altijd weer anders. Deze WK bieden geen enkele garantie voor volgend jaar." (ad)


Weg was de magie.

Hoewel meer in het bijzonder het magische van coachen.

Ik was gisteren als sportcoach even in de war.
Jac Orie had iets gepresteerd wat ik ongelooflijk vind.
Hij had met verschillende schaatsers de Olympische nummers van het langebaanschaatsen bij de mannen gedominieerd op de WK baan waar volgend jaar de Olympische Spelen plaats zullen vinden.
Uiteenlopende karakters, diverse stijlen, mannen met een verschillende kijk op schaatsen dat in een team passen is al moeilijk.  Als het dan ook nog lukt om ze te laten pieken op het juiste moment.

Ja dan is het hoed af, diepe buiging, en tijd voor een lofzang.
500-1000-1500-5000 en 10.000meter gewonnen door de ploeg van Orie.
Met schitternde tijden, fraaie prestaties en aansprekende manier van rijden.
Wat een sporters, wat een team wat een coach! Euforie! Top coach.

Maar Arie Koops lukte het om dat even naar de achtergrond te drukken met zijn mening. Wie? Arie Koops.