de marathon
Omdat ik eigenlijk alle groepen trainde bij de AV Haarlemmermeer kwam dus ook de lange afstand groep onder mijn hoede. Ik moest me dus verdiepen in het werk van de lange adem. Werken aan de grote motor in de aerobe fabriek. Mijn draai aan het geheel was het te benaderen uit deelafstanden. En dan maar spelen met de belastingtijden. Omdat de mannen, het waren allemaal mannen in mijn groep, ook nog een gezin hadden en drukke banen moest mijn plan ook nog in hun schema passen. Dat vroeg communicatie en flexibiliteit. Dus kwamen er gemeenschappelijke trainingen naast de cluburen, was er in de winter een zaaltje om circuittraipning te doen, deden we heuveltrainingen in het bos, parcourverkenningen met trainingsopdrachten en wedstrijdjes (onderling en ook met club-klassement). Het leverde mooie momenten op: Volksmarathon met Ronald, Westland met Peter, Amersfoort met Wim en met Bert, Kees, Bram en anderen ook nog Amsterdam/Rotterdam en meer.
Bij een van de grote wedstrijden zag ik toen een klein mannetje achter een grote klok aan lopen. Het leek wel een blaasbalg op beentjes. Longinhoud onder een oude kop. Carlos Lopes brak het wereldrecord. Terwijl hij op weg was naar de finish liepen mijn mannen net voorbij het halve marathon punt.
Veel later liep Wim afstanden waarbij de marathon slechts een tussenstation was. Liep ik stukjes mee tijdens de grote wedstrijden met Nederlandse atleten. Stond langs de kant bij OS. Sprak met insiders en andere betrokkenen over deze afstand.
Vanochtend was er de afsluiting van een deel van een interessant project: de marathon onder de twee uur door Nike atleten. Ik volgde het met meer dan gewone belangstelling. 'Mijn' Wouter Sinas deed mee. Niet de middenafstandsatleet van de Spartaan, nee de geëvolueerde wetenschapper Hoogkamer.
Wouter die na zijn bouwkunde studie door studeerde in een andere richting, via Belgie nu in Amerika, met bewegingswetenschappen. Geweldig. Trots op zijn ontwikkeling als atleet, trainer, onderzoeker, wetenschapper, mens. Volgens hem was het mogelijk onder de twee uur te lopen. Daar waar de gewone man net het halve marathonpunt passeert is de elite net gefinisht. Stel je het tempo per 100 meter voor (iets meer dan 17") of de 400 meter tijden (een rondje op de atletiekbaan in 72-73") of 5 km in 14 en een beetje of de halve onder het uur.
Een prachtig project. Met een Nederlands randje, naast Wouter was er Nederlandse haas in de race Abdi Nageeye!
Bij een van de grote wedstrijden zag ik toen een klein mannetje achter een grote klok aan lopen. Het leek wel een blaasbalg op beentjes. Longinhoud onder een oude kop. Carlos Lopes brak het wereldrecord. Terwijl hij op weg was naar de finish liepen mijn mannen net voorbij het halve marathon punt.
Veel later liep Wim afstanden waarbij de marathon slechts een tussenstation was. Liep ik stukjes mee tijdens de grote wedstrijden met Nederlandse atleten. Stond langs de kant bij OS. Sprak met insiders en andere betrokkenen over deze afstand.
Vanochtend was er de afsluiting van een deel van een interessant project: de marathon onder de twee uur door Nike atleten. Ik volgde het met meer dan gewone belangstelling. 'Mijn' Wouter Sinas deed mee. Niet de middenafstandsatleet van de Spartaan, nee de geëvolueerde wetenschapper Hoogkamer.
Wouter die na zijn bouwkunde studie door studeerde in een andere richting, via Belgie nu in Amerika, met bewegingswetenschappen. Geweldig. Trots op zijn ontwikkeling als atleet, trainer, onderzoeker, wetenschapper, mens. Volgens hem was het mogelijk onder de twee uur te lopen. Daar waar de gewone man net het halve marathonpunt passeert is de elite net gefinisht. Stel je het tempo per 100 meter voor (iets meer dan 17") of de 400 meter tijden (een rondje op de atletiekbaan in 72-73") of 5 km in 14 en een beetje of de halve onder het uur.
Een prachtig project. Met een Nederlands randje, naast Wouter was er Nederlandse haas in de race Abdi Nageeye!
Comments