nico d. dichter
We hadden een lunch afspraak. Daarna door naar EK hockey met J.A..
Ik pik je wel op bij het busstation was de tekst van mijn beste vriend.
Omdat dat een onmogelijke plaats is voor ander vervoer dan bussen was ik naar het foeilelijke plein gelopen en appte 'ik sta voor de bieb'. Een strategische keuze met een straaltje zon en zicht op de parkeergarage. Ik hou de autostroom in de gaten omdat ik nooit kan onthouden wat voor auto C. ook al weer rijdt. (Ik dacht een grote donker blauwe, merk onbekend).
"Staat u misschien te wachten op een handtekening" hoor ik opeens achter me. Krijg nou wat probeer ik me met een nep Amsterdams accent te redden bij deze verrassende binnenkomst. Staat u misschien te wachten op een handtekening van Nico Dijkshoorn, herhaalt C. nog eens.
Ja die werkte hier jaren lang in de bibliotheek van Amstelveen, bedacht ik direct. "Nee, dat is wel het laatste", zeg ik. "Nee!, echt waar...ik had het kunnen weten dat vindt jij niks zeker. Ik vind het altijd goed en soms wat minder. Geweldig die columns". Ik kijk C. opzij aan en zeg dat het van mij precies omgekeerd is: meestal niks en soms wel leuk.
De lunch is geweldig.
Het plein blijft leeg.
De buien trekken over.
Nico is ver weg.
Ik pik je wel op bij het busstation was de tekst van mijn beste vriend.
Omdat dat een onmogelijke plaats is voor ander vervoer dan bussen was ik naar het foeilelijke plein gelopen en appte 'ik sta voor de bieb'. Een strategische keuze met een straaltje zon en zicht op de parkeergarage. Ik hou de autostroom in de gaten omdat ik nooit kan onthouden wat voor auto C. ook al weer rijdt. (Ik dacht een grote donker blauwe, merk onbekend).
"Staat u misschien te wachten op een handtekening" hoor ik opeens achter me. Krijg nou wat probeer ik me met een nep Amsterdams accent te redden bij deze verrassende binnenkomst. Staat u misschien te wachten op een handtekening van Nico Dijkshoorn, herhaalt C. nog eens.
Die bekendheid overkwam me. Ik was meer dan veertig jaar lang een onbekende, mislukt op de lerarenopleiding, twintig jaar in de bibliotheek in Amstelveen gewerkt. Ik verlangde ook niet naar bekendheid
Ja die werkte hier jaren lang in de bibliotheek van Amstelveen, bedacht ik direct. "Nee, dat is wel het laatste", zeg ik. "Nee!, echt waar...ik had het kunnen weten dat vindt jij niks zeker. Ik vind het altijd goed en soms wat minder. Geweldig die columns". Ik kijk C. opzij aan en zeg dat het van mij precies omgekeerd is: meestal niks en soms wel leuk.
De lunch is geweldig.
Het plein blijft leeg.
De buien trekken over.
Nico is ver weg.
(Die nasale loensende dwerg zal wel bezig zijn geweest om een column of gedicht uit zijn verfomfaaide colbertmouwtje te schudden want Nico D. is ook bekend als huisdier van De Wereld Draait Door)
Comments