oude mensen

Twee verhalen, twee verschillende werelden maar toch. Over oude mensen en dingen die voorbij gaan.

Vorige week hoorde ik het eerste verhaal.

Ze vertelt over haar familie in Algerije. Dat het moeilijk is want er zijn problemen binnen de familie.
Zo kan ze niet bij haar moeder verblijven omdat haar schoonzus daar ook is. Die twee kunnen niet met elkaar overweg. Hoe oud is uw moeder vraag ik. Ze houdt haar hoofd schuin, toont beide handpalmen (waar een fel oranje henna cirkel in zit) en wappert met de armen: "Ik denk honderd maar ze heeft een ...'geschatte' leeftijd. Na de oorlog zijn heel veel papieren verdwenen". Eind jaren vijftig dus moet dat zijn geweest. "Volgens haar papieren is ze achter in de tachtig maar de dokter zegt honderd..." De donkere ogen glimmen onder de hoofddoek.

Deze week het tweede verhaal.

Hij vertelt over hoe het toe ging bij de club. Dat het natuurlijk 'zwart' was. Maar afspraak is afspraak dat bleek ook toen hij wilde stoppen. Dat kon wel maar dan aan het eind van het seizoen. Tot die tijd kreeg hij gewoon zijn geld. Ieder maand weer. "Dan ging ik naar J. toe, die pakte dan een bundel met 250 gulden biljetten, maakte zijn duim nat en telde dan af 1-2-3-4-5 en dat is 1000". Hij kijkt even de tafel rond of we het snappen. Voor de zekerheid legt hij het nog eens uit. "Die ouwe J. had geld zat maar kon niet lezen en schrijven. De eerste keer dacht ik dat het een test was en gaf een biljet terug maar hij zei: nee het is 1000. Daarna ging het iedere keer zo maar ik heb niks gezegd, was toch een hoop geld, in die tijd zeker! 1-2-3-4 en ...5 dat is duizend hahahahaha"