medaille voor vrouwen in de sport; Qatar

eigen foto

medal
medaille
medalje

eigen foto

Sylvia Barlag, vers gekozen in IAAF council, mag Hassan de gouden plak omhangen.

De ceremonie protocolaire is hoog in het stadion voor de schitterende (sic) skyline op LED schermen.

De projectie op de grote schermen maakt het als of je er echt dicht bij staat.

In de afgelopen tien-vijftien jaar heeft de sport in Qatar een stormachtige ontwikkeling door gemaakt. 

Van bedrijfsport (in het leger) naar sport bedrijven in de vrije tijd in het publieke domein. Natuurlijk eerst de belangrijke sporten voetbal en atletiek maar later ook de zaalsporten basketbal, handbal en een beetje zwemmen. Verder kwamen na de Asian Games diverse grote toernooien naar Qatar met oa de WTA tour.

Aspire zette die ontwikkeling door met het talent project voor jongens te tarten voor: voetbal, atletiek, turnen, tafeltennis, en squash. Later werd ook een project voor meisjes gestart. Binnen de muren van Aspire ontstond ook een lifestyle en beweegprogramma speciaal voor vrouwen.

Langzaam groeide de participatie en emancipatie van de vrouwen in de sport. Mede doordat de vrouw van Emir zich hard in zette voor educatie en participatie voor vrouwen. 

Nu sporten er heel veel vrouwen in Qatar, zitten er vrouwen op belangrijke posities en besturen op diverse niveau's zowel binnen de regering als het bedrijfsleven en de sportbonden. Vrouwen lope hard in Al Bida en Aspire park en fietsen of doen mee met triathlon.

Vergeleken met ons westerlingen is het het razendsnel gegaan in korte tijd en zijn ze ons voorbij. De islamieten in Nederland houden vast aan oude tradities en zijn strenger in de leer dan in hun thuislanden. De vrouwen zijn in nog steeds in slechts kleine getale aanwezig in regering, bij de top bedrijven en sportbonden/sportclubs. Sifan en Sylvia zijn zo bezien ook uitzonderingen in Nederland.

Het aantal vrouwelijke begeleiders op het WK is klein. Slechts een handjevol. Bijna geen coaches of therapeuten bijvoorbeeld. In de administratieve rol iets meer. 

Een medaille voor alle actieve vrouwen in de (top)sport. Op een voetstuk hoog in het stadion. Zichtbaar voor iedereen. Om te laten zien dat alle begin moeilijk is.

Een Qatari atlete als deelneemster op de WK atletiek in eigen land. Hoe 'cool' is dat.

En, wie had dat tien jaar geleden gedacht?