wachten en nog eens wachten

Dus we zaten op ons paasbest klaar voor de sluitingsceremonie.
het stadion ging om 15.oo uur open en iedereen moest om 18.00 uur binnen zijn. Wij waren al voor vijfen vertrokken om nog een parkeerplek dicht bij te pakken te krijgen en dus snel weer weg te kunnen.
Beetje rondkijken, verbazen over gedrag en kleding plus wat eten. Na een uur begin je al te vervelen. Tegen zessen is er gejuich. Qatar heeft de voetbal finale gewonnen. De wedstrijd werd een dag eerder verplaatst naar het Al Sadd stadion (in bezit van de emir familie) hoewel kleiner dan het geplande Al Gharaffa stadion. ook de aanvangstijd nog even een uurtje opgeschoven: 16.00.
Nog wat rondkijen dan maar. Om zeven uur maar even de benen strekken. Nog veel lege plekken en ook de grote fauteuils voor de koninklijke familie blijven maar onbezet. Kwart over zeven kijken Diana en ik elkaar maar eens aan. Zullen we dan maar?
We gaan.
Doen een bakkie bij Starbucks en zien dan op het scherm dat het begonnen is: 20.15 is het inmiddels.
Over tienen is het een kabaal van vuurwerk wat me nog weer even in het land der levenden doet belanden. Ik draai me om en slaap heerlijk verder.

http://www.gulf-times.com/site/topics/article.asp?cu_no=2&item_no=122971&version=1&template_id=49&parent_id=29