bekende namen verdwijnen
Bekende namen die voorbij kwamen tijdens het radionieuws om 12.30 of zondags bij langs de lijn, zijn blijven hangen. Gaat er soms zo maar een laatje open van de kast met herinneringen. Zoals deze week.
Twee grote sportmensen overleden. Sporten waar ik niet direct iets mee had maar toch. Want ook met Post-Sercu van de Zesdaagse had ik niks. Wel weer met Moeratov en Suzuki. Dat waren snelle mannen waar ik met bewondering naar keek: zo dicht langs het sneeuwrandje! Plus: Suzuki met zwarte bril en witte handschoentjes. De Australiers John Newcombe en Tony Roche die overall dubbels wonnen met tennis inlcusief de titel van het Melkhuysje. Bij ons in het dorp tenniste de gegoede burgerij dat was niks voor ons gewone mensen.
Schaken ook zo iets. Op de openbare school was er schaakles maar op mijn school: de vrijgemaakte gereformeerde lagere school in Schildwolde, was zoiets ondenkbaar. Sport was sowieso voor de goddelozen. Dat plaatste schaken in de cateorie sport hoewel ik het daar niet mee eens was. Kortsnoi.
Eind jaren zestig, begin jaren zeventig was Kortsjnoj (geboren in Leningrad, later enige tijd woonachtig in Nederland) een van de meest succesvolle toernooispelers. Hij won onder andere het Hoogovenstoernooi twee keer in die tijd. Tegenspelers hadden namen als Tal, Spasski, Geller, Petrosjan. In de jaren: 1962, 1968, 1971, 1974, 1977, 1980, 1983, 1985, 1988 en 1991 was hij kandidaat voor het WK maar won nooit! Korchnoj overleed op 85-jarige leeftijd op 6 June 2016 in het Ziwtserse Wohlen.
“Dan sla je maar terug”, was de boodschap van mijn moeder als ik een mep gekregen had van deze of gene. Maar ik durfde niemand te slaan. Laat staan om me te laten beuken zoals Cassius Clay deed. Wegdraaien, bijna in slow motion zonder echt te bewegen lukte hem als geen andere. Nog mooier was het dansen met een lage, of eigenlijk geen dekking. Ik keek met bewondering naar de mooie zwarte man die zijn naam veranderde in Muhammed Ali. Toch kreeg hij van de rake klappen de nodige schade. Of was het toch Parkinson?
Ik had tranen in de ogen toen hij het Olympische vuur in Atlanta ontstook. Trillend over zijn hele lijf maar met glimmende ogen die iets uitstraalden van : kijk mij nou eens even, een neger die dit moet doen! Muhammad Ali, geboren als Cassius Marcellus Clay, bijgenaamd The Greatest, door het sportblad Sports Illustrated uitgeroepen tot Sportman van de Eeuw overleed op 3 Juni.
Twee grote sportmensen overleden. Sporten waar ik niet direct iets mee had maar toch. Want ook met Post-Sercu van de Zesdaagse had ik niks. Wel weer met Moeratov en Suzuki. Dat waren snelle mannen waar ik met bewondering naar keek: zo dicht langs het sneeuwrandje! Plus: Suzuki met zwarte bril en witte handschoentjes. De Australiers John Newcombe en Tony Roche die overall dubbels wonnen met tennis inlcusief de titel van het Melkhuysje. Bij ons in het dorp tenniste de gegoede burgerij dat was niks voor ons gewone mensen.
Schaken ook zo iets. Op de openbare school was er schaakles maar op mijn school: de vrijgemaakte gereformeerde lagere school in Schildwolde, was zoiets ondenkbaar. Sport was sowieso voor de goddelozen. Dat plaatste schaken in de cateorie sport hoewel ik het daar niet mee eens was. Kortsnoi.
Eind jaren zestig, begin jaren zeventig was Kortsjnoj (geboren in Leningrad, later enige tijd woonachtig in Nederland) een van de meest succesvolle toernooispelers. Hij won onder andere het Hoogovenstoernooi twee keer in die tijd. Tegenspelers hadden namen als Tal, Spasski, Geller, Petrosjan. In de jaren: 1962, 1968, 1971, 1974, 1977, 1980, 1983, 1985, 1988 en 1991 was hij kandidaat voor het WK maar won nooit! Korchnoj overleed op 85-jarige leeftijd op 6 June 2016 in het Ziwtserse Wohlen.
“Dan sla je maar terug”, was de boodschap van mijn moeder als ik een mep gekregen had van deze of gene. Maar ik durfde niemand te slaan. Laat staan om me te laten beuken zoals Cassius Clay deed. Wegdraaien, bijna in slow motion zonder echt te bewegen lukte hem als geen andere. Nog mooier was het dansen met een lage, of eigenlijk geen dekking. Ik keek met bewondering naar de mooie zwarte man die zijn naam veranderde in Muhammed Ali. Toch kreeg hij van de rake klappen de nodige schade. Of was het toch Parkinson?
Ik had tranen in de ogen toen hij het Olympische vuur in Atlanta ontstook. Trillend over zijn hele lijf maar met glimmende ogen die iets uitstraalden van : kijk mij nou eens even, een neger die dit moet doen! Muhammad Ali, geboren als Cassius Marcellus Clay, bijgenaamd The Greatest, door het sportblad Sports Illustrated uitgeroepen tot Sportman van de Eeuw overleed op 3 Juni.
Het rijtje met bekende namen die dit jaar dood gaan wordt steeds langer
Comments