IM Fred Krikke

Ik, van jaargang 1960, was me nog van atletiek totaal niet bewust toen Fred Krikke een Nederlands Jeugdrecord sprong met de polsstok. 

We schrijven 02-09-1961 als Krikke met 3.69m. een  record springt  in Leuven (Belgie). Later verbeterde hij het zelf in 5 keer naar 3.96m..

07-07-1963 (ANP:Peter van Zoest)
NEDERLANDSE JEUGDKAMPIOENSCHAPPEN ATLETIEK IN HET GEMEENTELIJK SPORTPARK VAN BEVERWIJK ZIJN ZONDAG DE NEDERLANDSE JEUGDKAMPIOENSCHAPPEN ATLETIEK GEHOUDEN. OP DE FOTO FRED KRIKKE IN ACTIE, DIE HET RECORD POLSSTOKHOOGSPRINGEN MET 3.80 MTR OP ZIJN NAAM - TOT 3.95 MTR BRACHT....

Fred was trainer bij DEM toen ik hem daar, bijna dertig jaar na die eerste record verbetering, tegenkwam op de atletiekbaan. Ik liep stage bij de Beverwijkse club bij de meisjes C.  Natuurlijke kende ik de club icoon Piet Bleeker van naam maar daar kwam ik hem in levende lijve tegen als trainer van de lange afstandsgroep. 

Jo –vrouw van Piet- en haar tweeling zus Corrie Bleeker deden D - jeugd. De werpsters trainden bij Ton Pallesen die als mijn begeleider fungeerde. 

Op de baan was ook een klein groepje jongens bezig met pols. Een stille man met een glimmende rond gezicht gaf aanwijzingen aan Hans van der Pal en consorten: meneer Krikke

Tegen mij, de CIOS-stagiaire, zei hij niet zoveel. Pas nadat ik het jaar er op bij het trainersoverleg aanschoof gebeurde dat.

Meneer Krikke, zeg maar Fred zei hij bij de koffie, adviseerde me het vooral om het rustig aan te doen met de talentjes waaronder de dochter van Piet en Jo, Jolanda, de latere hoogspringster.

Na verloop van tijd vertrok hij naar Lycurgus en kwam ik hem tegen bij de clubcompetities. Met Marc Nederhand en later Richard Coté kwam ik hem later tegen bij de polsstokhoogspringwedstrijden waar 'mijn' meerkampers aantraden. 

Fred volgde het allemaal op afstand. We spraken meestal kort even met elkaar over het nummer wat zijn hart had gestolen en wat razendsnel evolueerde door steeds ander en beter materiaal.

Zijn atleten benaderde hij altijd op een volwassen manier. Vroeg met name inzet en verwachtte dat ze trainingsarbeid wilden verrichten.  Die kernelementen gekoppeld aan techniek verschilden niet zo zeer van de andere man bij Lycurgus die pols een groot hart toe droeg: Pim Gobel. Maar waar Pim zich duidelijk liet horen, het verbale gevecht niet schuwde daar bleef Fred altijd rustig, bescheiden en op de achtergrond.

Nog later kwam ik hem regelmatig tegen op de schaatsbaan in Haarlem. Hij genoot met volle teugen van sportief bewegen en in beweging zijn. Hij was in die twintig jaar nauwelijks veranderd. Nog steeds betrokken, nog steeds op afstand ook al was hij niet meer in de atletiekwereld actief. 

Toen Coté, die nog kort bij mij trainde, het coachschap op zich nam in Krommenie, zag ik in hem de Fred Krikke terug die ik op Sportpark Adrichem had leren kennen. De rust zelve en met een summiere aanwijzing van de zijkant.

Op 19 Oktober is Fred Krikke  (Amsterdam 26-4-1944) overleden. 

Sportliefhebber

steeds 

in beweging.

een 

stille kracht.