koekoek

 Op weg naar de vogelkijkhut in de Westbroekstermadepolder zien we, vlak voor we de fietsen weg willen zetten, een grijze vogel zitten. We pakken de verrekijker. Herkennen het beiden niet. Zien wel een tweede, soortgelijke vogel opduiken. Camera erbij. Onvoldoende zoom. Het blijft een grijze vlek met een rode halsband en een scherpe snavel.

Als we later aan de meegebrachte koffie zitten op de rand van de dijk zien we een vogelaar met zijn vrouw aankomen. "U lijkt me een vogelkenner" zeg ik. Hij pakt de bril erbij en zijn vrouw lacht ons toe. Op het schermpje verschijnt de grijze vlek. "Dat is een koekoek". We zijn blij! Na als die jaren op de Mannewiek horen we ze, zien er soms een met slome wiekslag over ons heen vliegen en nu.... in vol ornaat en in actie gezien.