kouk

 In 1958 is de bakkerij van Knol verplaatst naar een voormalige wasserij aan het Hoendiep,

De koek van roggemeel, stroop en een kruidenmengsel wordt traditioneel in en om de stad Groningen gebakken. De koek wordt vaak wordt gezien als een variant op de Deventer koek.

Stukjes sukade worden door het deeg gemengd. De koek wordt in lange bakvormen (oplopend tot ongeveer 2,5 meter) gebakken en daarna in brede repen (ongeveer 8 cm) gesneden. De uiteinden van het baksel worden losgesneden en verkocht als kantkoek.

Al eeuwen wordt in Groningen een goed gevulde koek gemaakt die tot ver buiten de regio bekendheid geniet. De koek is een eigen variant op Deventer koek. Vanaf 1640 verenigden de koekbakkers in Groningen zich in een eigen gilde met de bijenkorf als blazoen en St. Nicolaas als patroon.

Na de afschaffing van de gilden in 1795 mochten broodbakkers ook koek maken. Velen gingen koekbakken. Een aantal bedrijven krijgen in de afgelopen twee eeuwen bekendheid met hun koek, zoals Meijers koek aan Tusschen beide Markten of Foppe de Haan bij de Apoort, en later Klaassens Koek in de Herestraat.

bie ons thoes was d'r mainstieds kouk van Meijer waant die was ook eem goudkoper den de bekende Knols kouk en die ventte bakker de Boer in Slochter oet en ik docht ook bakker Mossel die bie ons aan deur kwam.