eid II

 De tweede Eid komt er aan.

Voor de expats was het even puzzelen met de (verplichte) vrije dagen en vakantiedagen. De voetbaltrainers op MAHD hadden het makkelijker die konden hun vakantie inplannen na de Eid omdat het seizoen er op zit. In Augustus weer verder.

Mijn ziekteverlof is met drie weken verlengd en duurt nu tot 7 Juli. Dan ook weer parttime aan de slag onder de nieuwe sponsor. We zijn over van SADU naar SOPC. Wat het in de praktijk betekent is nog even afwachten. Er moeten  nog wat losse eindjes geknoopt worden rondom het contract. Ik wacht het af.

Het Offerfeest of het Grote Feest Id al-Adha) is het tweede eid-feest in de islam. Het Offerfeest is het grote feest terwijl het Suikerfeest (Eid-al-fitr of Eid al-Fitr) het kleine feest wordt genoemd.Het wordt gevierd ter nagedachtenis aan de profeet Ibrahim (Abraham), die bereid was zijn zoon te offeren voor God. De Koran noemt echter geen naam van de zoon bij de beschrijving van dit verhaal in Soera De in de Rangen Behorenden.

Het feest valt op de 10e dag van de Hadj-maand (Dhoe al-Hidzjah), na voltooiing van de hadj. Dit is ongeveer 70 dagen na het einde van de ramadan. Zowel het Eid al-Fitr als het Eid al-Adha duren drie dagen. Op de eerste dag is er, net als met Eid al-Fitr, een extra gezamenlijk gebed, gevolgd door een khutbah van de imam van de moskee. Iedereen wordt verwacht zich netjes en zo mogelijk in nieuwe kleren te kleden. Het feest herinnert een moslim eraan dat hij bereid dient te zijn om indien mogelijk alles op te offeren voor God, zoals Ibrahim zijn zoon wilde opofferen.

De meeste moslims nemen aan dat het zou gaan om zijn zoon Ismaïl, terwijl in de Bijbel Isaak genoemd wordt als de zoon die geofferd moest worden.Toen Ibrahim zijn zoon ter ere van God met een mes wilde doden, sneed het mes niet. Daarop klonk de stem van God en die stuurde vervolgens de engel Djibriel (Gabriël) naar profeet Ibrahim die zei dat een ram de plaats van de zoon mocht innemen.

Op deze dag worden door moslims dieren die volgens dhabiha geslacht zijn gegeten. Het vlees wordt door hen gegeten en verdeeld onder armen, buren en familieleden. Voor sommige mensen is het gebruikelijk geworden om niet zelf een dier te (laten) slachten, maar om een geldsom over te maken naar een stichting die het vlees geeft aan mensen in arme landen die het echt nodig hebben. De geldsom die overgemaakt wordt, is gelijk aan de prijs van een offerdier in het betreffende land.