lift

Als ik de eerste keer in de lift stap, doet de bellboy geroutineerd de handeling; kaart door de lezer en druk op de knop voor de verdieping. "Mais secura" luidt zijn verklaring en drukt als bewijs op een andere knop voor een andere verdieping: er gebeurd niets. Hij glimlacht. Ik denk: de inbreker komt via de achterdeur en ik zag gewoon het trappenuis aan de andere kant, hoezo veiliger alleen meer loopwerk. De eerste keer dat ik zelf in stap doe ik dus de kaart verkeerd door de lezer en wordt de mangeetstrip niet gelezen en de liftdeur sluit niet. Dat overkomt me nog een keer. Maar iedere keer als ik instap en de kaart door de lezer haal, stokt de airco even. Dat is ook deze middag het geval terwijl ik nog even in de spiegel kijk of ik geen tandpasta bij mijn mondhoek heb laten zitten. Maar nadat de airco stokt, gaat nu ook het licht uit en stopt de lift. Ik denk dat we een ruime halve meter hebben afgelegd. Een noodlampje gaat aan en ik wacht. Er zit een camera in de cabine dus ze zullen me wel zien. Geen actie. Ik zweet, van het haasten om op tijd voor Lucimara beneden te zijn en doordat de airco het niet doet. Ik druk op de knop met een roodlampje en een afbeelding van een telefoonhoorn. Ik hoor mijn eigen hallo tot drie keer terugkaatsen. Hallo klinkt het ook uit de luidspreker. Ja we weten dat u in de lift zit er komt iemand. Na enige tijd hoor ik iets aan de buitenkant. Dan is het stil. Ik druk nog maar eens op de toets en hoor weer mijn eigen hallo, hallo. Mijn gedachten gaan terug naar een kampioenschap in Griekenland. Een van de mijn atletes neemt nooit de lift maar moet nu snel nog even wat van de kamer halen. P. zit een uur vast in de lift en valt me huilend om de hals (ze heeft een middag nodig om bij te komen van dit avontuur). Ik hoor nu buiten geschuifel en de deur gaat op een kier. NU klinkt de intercom: ze weten waar ik zit ( ik zeg: tussen 6 en 5) en het is zo verholpen (foutje bedankt). Hoe lang het duurt geen idee. De lift beweegt en ik stop in de parkeergarage. Ik doe nog een keer mijn kaart door de gleuf en weer stokt de airco maar ik stop nu wel in de lounge. Lachend kijkt Lucimara me aan: hahaha je zat in de lift vast. Eerste keer? Was je niet bang? Ze blijft lachend haar vragen afvuren. Ik kijk op de klok en zie dat het maar een kwartiertje was. Precies op tijd dus. En volgens braziliaanse begrippen zeker. 's Avonds vraagt de gerant of ik het was die vast zat in de lift. Het verhaal gaat snel: Nederlander vast in lift. Ze verteld dat een van haar medewerksters laatst een uur heeft vastgezeten.

ps/update:
P. heeft het gelezen en vertelde dat ik toen tegen haar zat te praten de hele tijd omdat ze dacht dat het in de fik zou vliegen en ik vertelde doodleuk dat er voor meer dan drie uur zuurstof in de cabine zat.