"Melismes"
(plakken en knippen met wikipedia)
Bij de dood van Whitney Houston staan vandaag alle muziekstations en kranten even stil. De persen draaien want het is een smeuig verhaal over de "rise and fall of a star". Ik kijk even terug op de formidabele zangeres die ze heel lang was en stuitte op een woord wat je niet zo vaak hoort: melismes.
Whitney Houston werd geboren op 9 augustus 1963. Het zingen zat in het bloed en de genen van de familie. Zowel haar moeder Cissy, als haar tante, Dionne Warwick, maakten naam als zangeres en Aretha Franklin was haar peettante.
Houston was een dochter van de zangeres Cissy Houston die als achtergrondzangeres bij onder anderen: Elvis Presley en Aretha Franklin naam maakte. Ze is een nicht van de zangeresen Dionne en Dee Dee Warwick. Al in haar kinderjaren kwam Houston in aanraking met muziek.
Whitney Houston begon haar zangcarrière in het gospelkoor in de kerk (New Hope Baptist Church). Samen met haar moeder toerde ze als tiener langs diverse nachtclubs en ontwikkelde daarmee haar zangstem. Als veertienjarig meisje (1977) was ze de leadvocaliste op het nummer “Life’s A Party” van de Michael Zager Band. In 1978 was Houston één van de achtergrondzangeressen op Chaka Khans power soul nummer: I’m Every Woman,
Begin jaren tachtig, dus voor haar echte zang carrière, kwam haar carrière als fotomodel van de grond. Zo poseerde ze voor Seventeen Magazine en was ze één van de eerste vrouwen met een donkere huidskleur die de omslag sierde. Daarna verscheen ze niet alleen in Glamour, Cosmopolitan en Young Miss, maar was ze ook te zien in een tv reclame voor Canada. Haar schoonheid en mooi in combinatie met girl-next-door charme maakten dat zee en zeer gevraagd model werd. Voor mij was dat een top drie klassering waard met Grace Jackson en Iman van mooie (zwarte) vrouwen.
In 1983 zag Gerry Griffith (werkzaam bij platenlabel Arista Records) Houston optreden met haar moeder in een New Yorkse nachtclub. Hij was onder de indruk van haar talent en bracht Houston in contact met Clive Davis, het hoofd van het label. Na een showcase was ook Davis in de ban van haar talent, waarna al snel een platencontract volgde. Tijdens de The Merv Griffin Show maakte Houston haar Amerikaanse televisiedebuut.
Whitney Houston was de enige artieste met zeven open een volgende No. 1 Billboard Hot 100 hits: "Saving All My Love for You", "How Will I Know", "Greatest Love of All", "I Wanna Dance with Somebody (Who Loves Me)", "Didn't We Almost Have It All", "So Emotional" and "Where Do Broken Hearts Go". Dit alles resulteert in: twee Emmy Awards, zes Grammy Awards, 30 Billboard Music Awards, 22 American Music Awards, 415 onderscheidingen. In totaal verkocht ze meer dan 170 miljoen (sic) platen/cd's.
Haar exceptionele kracht en zuiverheid in combinatie met haar grote bereik was uniek in de zangkunst. Maar vooral het gevoel dat zij in haar met melismes versierde liedjes wist te leggen werden haar handelsmerk.
Het versieren werd voor mij verstieren! Het werd een kunstje net als de snik in de stem. Overdaad schaadt. Daardoor verloor ik Whitney dan ook uit het oog maar desondanks zal ik “I will always love you” nooit vergeten.
Bij de dood van Whitney Houston staan vandaag alle muziekstations en kranten even stil. De persen draaien want het is een smeuig verhaal over de "rise and fall of a star". Ik kijk even terug op de formidabele zangeres die ze heel lang was en stuitte op een woord wat je niet zo vaak hoort: melismes.
Whitney Houston werd geboren op 9 augustus 1963. Het zingen zat in het bloed en de genen van de familie. Zowel haar moeder Cissy, als haar tante, Dionne Warwick, maakten naam als zangeres en Aretha Franklin was haar peettante.
Houston was een dochter van de zangeres Cissy Houston die als achtergrondzangeres bij onder anderen: Elvis Presley en Aretha Franklin naam maakte. Ze is een nicht van de zangeresen Dionne en Dee Dee Warwick. Al in haar kinderjaren kwam Houston in aanraking met muziek.
Whitney Houston begon haar zangcarrière in het gospelkoor in de kerk (New Hope Baptist Church). Samen met haar moeder toerde ze als tiener langs diverse nachtclubs en ontwikkelde daarmee haar zangstem. Als veertienjarig meisje (1977) was ze de leadvocaliste op het nummer “Life’s A Party” van de Michael Zager Band. In 1978 was Houston één van de achtergrondzangeressen op Chaka Khans power soul nummer: I’m Every Woman,
Begin jaren tachtig, dus voor haar echte zang carrière, kwam haar carrière als fotomodel van de grond. Zo poseerde ze voor Seventeen Magazine en was ze één van de eerste vrouwen met een donkere huidskleur die de omslag sierde. Daarna verscheen ze niet alleen in Glamour, Cosmopolitan en Young Miss, maar was ze ook te zien in een tv reclame voor Canada. Haar schoonheid en mooi in combinatie met girl-next-door charme maakten dat zee en zeer gevraagd model werd. Voor mij was dat een top drie klassering waard met Grace Jackson en Iman van mooie (zwarte) vrouwen.
In 1983 zag Gerry Griffith (werkzaam bij platenlabel Arista Records) Houston optreden met haar moeder in een New Yorkse nachtclub. Hij was onder de indruk van haar talent en bracht Houston in contact met Clive Davis, het hoofd van het label. Na een showcase was ook Davis in de ban van haar talent, waarna al snel een platencontract volgde. Tijdens de The Merv Griffin Show maakte Houston haar Amerikaanse televisiedebuut.
Whitney Houston was de enige artieste met zeven open een volgende No. 1 Billboard Hot 100 hits: "Saving All My Love for You", "How Will I Know", "Greatest Love of All", "I Wanna Dance with Somebody (Who Loves Me)", "Didn't We Almost Have It All", "So Emotional" and "Where Do Broken Hearts Go". Dit alles resulteert in: twee Emmy Awards, zes Grammy Awards, 30 Billboard Music Awards, 22 American Music Awards, 415 onderscheidingen. In totaal verkocht ze meer dan 170 miljoen (sic) platen/cd's.
Haar exceptionele kracht en zuiverheid in combinatie met haar grote bereik was uniek in de zangkunst. Maar vooral het gevoel dat zij in haar met melismes versierde liedjes wist te leggen werden haar handelsmerk.
Melismatiek is in de muziek het zingen van meer noten op een lettergreep (een zogenaamde notentros). Een dergelijke notentros wordt een melisme (Grieks: melos, gezang) genoemd.
Melismes komen voornamelijk voor in het Gregoriaans, in Oud-Byzantijnse kerkmuziek, in het Italiaanse belcanto, in Turkse en Arabische muziek en bij diverse soulzangeressen, zoals Whitney Houston.
Een voorbeeld van melismatiek is ook het Wilhelmus in de bewerking van Adriaen Valerius. Hij voorzag de oorspronkelijk Franse melodie van buigingen als: "Wilhelmus va-han Na-hassouwe ben ick van Dui-huitschen bloet".
Het versieren werd voor mij verstieren! Het werd een kunstje net als de snik in de stem. Overdaad schaadt. Daardoor verloor ik Whitney dan ook uit het oog maar desondanks zal ik “I will always love you” nooit vergeten.
Comments