IM Has van Cuijk

De naam paste precies bij hem. Has van Cuijk. Zo zag ik iemand die uit Brabant kwam. (De naam Cuijk is afgeleid van het Keltische woord 'Keukja', wat 'kromming' of 'bocht' betekent. Dit duidt op de kromming of bocht in de Maas ter hoogte van Cuijk, bron Wikipedia).
Een vriendelijke, soms wat schuchtere man, die uit een klein dorpje kwam maar wel de hele atletiekwereld door reisde.  Nu bleek dat hij helemaal niet uit Cuijk kwam maar uit een buurtschap ‘achterst Loo’ bij Uden.  Maar dit terzijde.

Toen ik met de KAV Holland mijn debuut maakte bij de NKS wedstrijden in “de Kuip” van Uden, was Has daar ook. Ik kende hem als de trainer van. In dit geval was dat als trainer van Tonnie Dirks.  Ook zo’n Brabander. Beide konden soms zo binnensmonds mompelen dat er echt niks van te maken viel. Has is volgens mij zelfs bij de Keien begonnen als trainer, maar in mijn herinnering toen in 1987/88 stond hij achter de bar.

De atletiekwereld bestaat uit diverse continenten. Zit ik zelf meer in de technische hoek dan zat Has meer in de loop hoek. Niet in een klein hoekje maar in cross, mila op de baan en  ook, wat langer, op de weg hoek. Je kon dus moeilijk om deze trainer heen. Te meer omdat hij bijna alle cursussen, niet allemaal betrekking hebbend op hardlopen, van de KNAU heeft gedaan.

Later werd hij bondscoach en was verantwoordelijk vanuit de bond voor de gouden Ellen van Langen maar Van Cuijk was daar -ook- persoonlijk coach van Marcel Versteeg die in Barcelona 5000m liep. In die  tijd had hij zelf ook al diverse talenten laten opbloeien. Als scout bij regio wedstrijden, schoolatletiek of  bij de trimlopen. Hij was een van de eersten die binnen de atletiekwereld het alleen recht van de clubstructuur aan de kaak stelde. Samen met nog wat andere fanatiekelingen ontstond zo rond ‘de zeven heuvelen’ een loopcollectief. "Gerard, geloof me, er is talent zat in Nederland", sprak hij menig keer te mij. Ik kon het slechts beamen.

Het was altijd makkelijk praten met Has. Hij liep niet weg voor verantwoordelijkheid maar stond ook niet snel op de barricaden. Wel maakte hij duidelijk wat hij er van dacht en stelde eigen belang op de achtergrond. Eigenlijk een beetje zoals Wim Kan de CDA-er omschreef: hij schuift wat heen en weer, wat meer op links dan wat meer op rechts, doet zijn zegje maar blijft uiteindelijk gewoon zitten waar hij zit. Dus was Has. Jarenlang bij de bond, jarenlang bij dezelfde club en vaak ook gedurende langere tijd betrokken bij zijn atleten. Has hield van zijn atleten en maakte zich hard voor hen, zo groeide hij uit tot een voorbeeld voor collega trainers.
  
Met Marcel Versteeg kwam ik hem later nog eens tegen op een wedstrijd in Duitsland (ook toen met Carl van Nisselroy, zoals zo vaak samen met Has). En nog weer later was hij trainer van jeugdatleten die in ‘mijn’ juniorenteam voor EJK of WJK zaten. Dat was altijd makkelijk want Has was een trainer, iemand met een atletiek hart en geboren met een stopwatch in de hand. Trainen was dan ook zijn lust en leven. Hard optreden zat niet in zijn aard. Ook al hadden sommige van zijn atleten in het zwart wit van SevenHillsRunningTeam wel nodig. Zo zwart wit zag Has dat niet.

Zoals velen kon ik de laatste tijd genieten, op afstand, van zijn foto inkijkjes. Vaak met een kwinkslag bij een mooi gekozen (natuur)moment. De laatste keer dat we elkaar spraken was hij vooral “still going strong” na diverse lichamelijke ongemakken.
Positief, met glimmende bruine oogjes, en met nog een volle agenda. Tussen alle data zal die laatste dag ook zeker ingevuld zijn geweest. Het was een onverwacht einde, dus niet allen de laatste dag was  ingevuld. Has is veel te jong (67) gestorven.


Ik denk dat op de komende loopstages en/of trainingstages in Nederland, Portugal, Duitsland, Oostenrijk en zeker in Font Romeu de naam Has van Cuijk nog vaak zal vallen (al dan niet onder het genot van een Belgisch biertje). Op z'n minst zal er, denk ik, op de derde zondag in November even stil worden gestaan, zowel letterlijk als figuurlijk, tijdens de Zevenheuvelen-loop om aan Has van Cuijk te denken. 

(aangepast op donderdag 7/8 en vrijdag 8/8)


foto tonniedirks.nl

Comments

Popular Posts