voetnoot

Sinds 29 maart 2010 schrijft hij een dagelijkse column Voetnoot op de voorpagina van de Volkskrant.
Hoewel ik er in het begin afentoe naar keek, uit gewoonte omdat er leuke stukjes stonden zoals CaMu of Bril, was dat snel verleden tijd. Ik snapte het niet. Geloofde ze niet. Kortom, ik kon het niet volgen en deed dat ook niet meer. Door verblijf in het buitenland was de fysieke krant voor mij ver weg en dus zag ik ook de voorkant niet zo. Ik miste niks.
Het was als bij de EO. Ook nooit gesnapt. Ook nooit geloofd.Nooit meer gevolgd. Snap dus ook niks van dat intellectuele mensen mij soms wijzen op een programma van deze omroep. Of dat ik geacht mee te lopen in de polonaise van de The Passion. 

Bijna dertig jaar lang schrijft Grunberg behalve voor de Volkskrant als columnist ook voor Vrij Nederland, het mensenrechtenmagazine Wordt Vervolgd, de VPRO-gids en Humo. Verder is hij vaste medewerker van NRC Handelsblad

Dus ik ben in de minderheid.
Als hij 2500 voetnoten heeft geschreven stopt hij er (eindelijk) mee. Het instituut Arnon Grunberg stopt op de voorpagina van mijn krant. 

Een voetnoot in de geschiedenis van de Volkskrant.