afstand houden
De maatregelen bij de Jumbo:
voor de winkel een kraan - zeep - papieren handdoekrol
in de winkel: verplicht mandje
bij de kassa: 1.50 strepen
Ik heb mijn handen gewassen en een schoon mandje gepakt om wat kleine boodschappen te doen, van die dingen die snel op gaan en een krantje (Trouw).
Bij de kassa staat een vrouw met een hele reeks boodschappen voor me. Als alles door de scanner is gedaan door de caissière ( met 1999 op haar pols getatoeëerd, ik neurie Prince) frummelt ze haar winter handschoenen uit om haar pasje langs het apparaat te halen. Het mislukt en ze moet een code intikken. "Het apparaat is net ontsmet mevrouw." Ze trekt haar handschoenen weer aan en begint aan de achterkant haar boodschappen in een tas te doen.
Mijn boodschappen worden gescand en ik doe ze gelijk in mijn katoenen draagtasje. De vrouw kijkt me woedend aan. Zij staat aan de achterkant van de vergaarbak en ik bij de kassa. Als ik afreken loopt ze naar buiten. Ik zet mijn mandje op de stapel: gebruikt en loop naar buiten.
De vrouw staat naast mijn fiets. Links van haar eigen fiets die een natuurlijke barrière vormt met mijn ruimte. Haar tas naast de fietstas. Ze richt zich woedend op. "Net had je al geen geduld om te wachten en nu sta je hier weer te dringen". Ik kijk haar vragend aan als ik mijn tasje in het krat heb geplaatst. "Het is toch a-sociaal", foetert ze en zoekt steun bij een passant. Als ik weg fiets staat ze nog te mopperen. Eigenlijk had ze haar vuist moet schudden om het af te maken. Wat een stresskip.
voor de winkel een kraan - zeep - papieren handdoekrol
in de winkel: verplicht mandje
bij de kassa: 1.50 strepen
Ik heb mijn handen gewassen en een schoon mandje gepakt om wat kleine boodschappen te doen, van die dingen die snel op gaan en een krantje (Trouw).
Bij de kassa staat een vrouw met een hele reeks boodschappen voor me. Als alles door de scanner is gedaan door de caissière ( met 1999 op haar pols getatoeëerd, ik neurie Prince) frummelt ze haar winter handschoenen uit om haar pasje langs het apparaat te halen. Het mislukt en ze moet een code intikken. "Het apparaat is net ontsmet mevrouw." Ze trekt haar handschoenen weer aan en begint aan de achterkant haar boodschappen in een tas te doen.
Mijn boodschappen worden gescand en ik doe ze gelijk in mijn katoenen draagtasje. De vrouw kijkt me woedend aan. Zij staat aan de achterkant van de vergaarbak en ik bij de kassa. Als ik afreken loopt ze naar buiten. Ik zet mijn mandje op de stapel: gebruikt en loop naar buiten.
De vrouw staat naast mijn fiets. Links van haar eigen fiets die een natuurlijke barrière vormt met mijn ruimte. Haar tas naast de fietstas. Ze richt zich woedend op. "Net had je al geen geduld om te wachten en nu sta je hier weer te dringen". Ik kijk haar vragend aan als ik mijn tasje in het krat heb geplaatst. "Het is toch a-sociaal", foetert ze en zoekt steun bij een passant. Als ik weg fiets staat ze nog te mopperen. Eigenlijk had ze haar vuist moet schudden om het af te maken. Wat een stresskip.
Comments