paralympische sport

Prinses Margriet opende donderdag 19 augustus 2021 de fototentoonstelling ‘De evolutie van de paralympische sport (1980 – 2021)’ op Papendal in Arnhem. De expositie is een verjaardagscadeau van provincie Gelderland en gemeente Arnhem aan sportcentrum Papendal wat dit jaar 50 jaar bestaat. Papendal is in de laatste decennia onherkenbaar verandert van een vergaderoord naar Olympisch trainingscentrum van wereldklasse.

Met iets met meer dan een jaar vertraging zijn de Paralympische Spelen in Tokio inmiddels in volle gang. Op Twitter zocht Jurryt van der Voorn uit dat het merendeel van de  Nederlanders geen  idee heeft van het feit dat dit evenement ook een keer in Nederland is georganiseerd;  in Arnhem / op Papendal (1980)

Een sporthistorische cirkel werd zo koninklijk gesloten; Margriet in 1980 op precies dezelfde plek die handeling verrichte bij de openingsceremonie van de 6e Paralympische Spelen ( toen nog de Olympische Spelen voor Gehandicapten  genoemd). Het gedenk boek staat bij mij in de boekenkast. Ik was daar als vrijwilliger. 

 

De vier CIOS-en Nederland leverden vrijwilligers voor dit mega evenement. Want er deden tussen 21 en 30 June 1980 bijna 2000 sporters mee uit 43 verschillende landen.  Onder hen 108 Nederlanders en die wonnen precies 100 medailles. Heel veel, maar toegegeven, er waren ook heel veel categorieën destijds.  In een tijd dat sport voor minder validen nog in de kinderschoenen stond en gehandicapten sport ook. 

Toch weet ik me ook 'gewone' wedstrijden te herinneren waar Bert Botteman (op een been) mee deed met hoogspringen en ook Joke van Rijssel (als slechtziend/blinde).
De blinde atlete Joke van Rijswijk won in 1980 als 25-jarige tijdens haar eerste Paralympische Spelen in Papendal goud (1m23cm)op het onderdeel hoogspringen met een wereldrecord Van Rijswijk won vier jaar later met 1.31m een bronzen medaille. 
 
https://en.wikipedia.org/wiki/Athletics_at_the_1980_Summer_Paralympics

Later stelde de atletiek unie de Joke van Rijswijk-prijs in.Deze prijs is een waarderingsprijs voor een persoon of organisatie die zich op bijzondere wijze heeft ingezet en verdienstelijk heeft gemaakt voor de atletiek voor mensen met een beperking. 

Chef de mission van de Nederlandse paralympische ploeg in Tokio is Esther Vergeer. Nog meer dan Pieter van de Hoogenband (CDM Olympische ploeg) is ze een sport icoon. Ze weet niks van de Spelen i Arnhem want ze is van 1981. Maar is de meest succesvolle rolstoeltennister aller tijden. Ik lees op sportgeschiedenis.nl

... Vergeer was in 1994 begonnen. Zes jaar later al werd ze paralympisch kampioen in Sydney (geen olympisch kampioen dus), toen nog een daverende verrassing. Dat dit geen ongelukje was bleek in de jaren daarna, want ze won nog eens zes keer paralympisch goud. Vanaf januari 2003 won ze 470 wedstrijden achter elkaar! Wimbledon, Roland Garros, US Open – gewoon allemaal. In 2013 stopte Vergeer als wedstrijdsporter, zodat ook andere rolstoeltennissers eens iets konden winnen.In 2016 kreeg Vergeer de Fanny Blankers-Koen Carrièreprijs, een soort Nobelprijs voor de allerbeste sporters die ons land ooit heeft gehad. Ze is nog steeds de enige gehandicaptensporter met dit eerbetoon, waarmee haar naam in dezelfde lijst staat als Johan Cruijff, Leontien van Moorsel en Anton Geesink....

In 2013 kwam ik haar tegen in Rio de Janeiro toen ze op verkenning was voor de zomerspelen van 2016. Op Urca trof ik haar in het Oranje huis. eerder op de dag was ik met Guido Bonsen en Arno Mul al op stap geweest. 

23/9/2013.

De Paralympics atletiek zijn vandaag begonnen en ik zal het met extra aandacht volgen.