die ene, daar zijn er meer van.

Gisteren weer een op een ledenvergadering geweest. Voor honderd Saudische riyals per jaar ben ik lid van de Nederlandse vereniging in Riyahd. Bij de start van het nieuwe seizoen is er voorafgaand aan de maandelijkse borrel een heuse ledenvergadering. 

En ja hoor daar is 'ie weer, zou dik voormekaar roepen. Een zeurkous, een notoire betweter, een postzegellikker kortom een man (altijd een man) die vraagt naar de bekende weg, vraagt naar het getal achter de komma, de ook in de rondvraag nog een keer terug komt op het punt wat al gemaakt is. 

Iedere jaar vergadering heb je ze. Ze zijn altijd als een van de eerste aanwezig, hebben de papieren voor zich, gemarkeerde stukken in het jaarverslag, rode potlood strepen in de begroting, klotsende oksels want hun moment van het jaar zit er aan te komen. 

Gisteravond was dat ook. Waar een en ander in minder dan drie kwartier afgehandeld had kunnen worden was er meer dan vijftien zendtijd voor een meneer. Zucht.

Petje af voor het bestuur.

Vooral besturen eigenlijk want over de hele wereld, bij alle jaarvergaderingen, is er dus die ene meneer.

Heb als bedankje het bestuur getrakteerd op een drankje. (en zelf ook wat HHH naar binnen geklokt)