IM Hans

 De hulplijn.

Een van de eerste keren dat ik de hulplijn inschakelde was toen ik op De Mannewiek was en echt heel erg het internet nodig had. Er was maar één persoon die dat kon regelen. Dat was Hans Gort. Hij regelt het in een handomdraai. “ Geen probleem Gerard”.  Hans was de hulplijn in levende lijve. Afgelopen maandag overleed hij onverwacht. Maar een paar weken vóór zijn zevenenzeventigste verjaardag. 

In de tijd dat ik bij de recreatievereniging aan het Paterswoldse meer verbleef was er altijd een praatje met Hans. Dat mondde dan negen van de tien keer uit in koffiedrinken met Hans en Annemarie. Hoewel we wat in leeftijd schelen was er altijd een warme band tussen ons. Met altijd een (ongevraagd) advies. Of het nou ging om gereedschap, onderhoud van het huis of een bootje, of iets met computers, Hans wist raad. 

Daarnaast was Hans ook vraagbaak voor het bestuur. Daar kreeg ik mee te maken toen ik zelf in het bestuur plaats nam en we samen sterk stonden voor de leden die niet in het kamp zaten van zelf benoemde regenten. Hans wist dan de juiste reglementen uit zijn archief te vissen en op het goed gekozen moment te delen met de vergadering. De vergaderingen zelf werden voorbereid in huize Gort met koffie en gebak of koek. Een traktatie op zich.  

Toen we beiden een keer door stormschade waren getroffen kwam Hans met de zorgvuldige gekozen informatie om het op te lossen. Vanuit het raam bij het aanrecht had hij ook zicht op de vorderingen. Ook toen we door een malafide schilder werden opgelicht had Hans ons al op het spoor gezet van zijn werkzaamheden. 

Het was naoberschap zoals die maar weinig meer gepraktizeerd wordt. Maar die voor Hans en Annemarie gewoon was. Zeker als het op zorg voor iemand in de buurt aankwam. Zowel Diana als ik hebben dit aan de lijve mogen ondervinden. 

Ook met onze internationale werkzaamheden konden we rekenen op  de medewerking van internet- beheerder en -deskundige Hans. Ook hier weer veel onderzoek naar goed en goedkope oplossingen om op het wereldwijde web te surfen. Uren en uren stak hij hierin en vaak op de meeste ongebruikelijke momenten. Een belletje, even de hulplijn inschakelen en Hans loste het weer op. 

Als er weer eens een vliegtuig (te)laag overkwam of er was onrust in het luchtruim dan wist Hans het te duiden en vaak met achtergrond informatie te komen. Opgepikt met de speciale antenne op het dak en een grote naast het huis aan de slootkant. Ook hier stak Hans ontelbare uren in, om te communiceren met mannen over de hele wereld die op de geluidsgolven de hele aardbol over gingen. Op frequenties zoals HF, beter bekend als de korte golf, kunnen signalen over de hele wereld reiken

Waar we ook ter wereld waren: Qatar, Brazilie of gewoon in Stad onze hulplijn stond altijd paraat. Het is een rare gewaarwording om na onze laatste whatsapp conversatie niks meer te horen. We missen hem. Niet zo als de directe familie hem zal missen, dat is onmogelijk. Maar gedurende de laatste decennia is Hans Gort ons zeer dierbaar geworden. Onze gedachten gaan uit naar Annemarie. 

RIP Hans Gort 06-02-1948 // 20-01-2025.