VISA
Gelukkig heb ik een visa- kaart. dat heeft me deze zomer al een paar gered. en ook twee keer in de problemen gebracht: hij werkte niet! Ik bellen met het internationale nummer: twee keer zo'n 10 minuten in de wacht en dan een dame die zachtjes zegt: ja er zijn opnames gedaan in verschillende landen. AH! Daar heb ik 'm dus voor. Dus Frankfurt, Groningen, Zandvoort, Dusseldorf, Goteborg is een normaal patroon. Gelukkig hersteld maar wel onhandig.
Nu een visum of visa.
Als er de hele tijd al iets kriebelt in je hersenpan en je onrustig slaapt maar je weet niet waarom dan weet je eigenlijk al dat er iets mis is. Wat dat weet je niet maar...... er is IETS mis. MISselijk word je er van. Dat gevoel had ik toen ik om zes uur lokale tijd in de auto staptenaar het vleigveld. Ruim op tijd want op zondagmorgen rijdt er geen kip/hond in Bangkok. Geef mijn reisbescheiden af zet de tas op de band en wacht. De dame kijkt me vertrouwelijk aan en zegt : Where is your visa? Bijna pak ik de portemonee uit mijn kontzak maar ik kijk haar waarschijnlijk zeer beteuterd aan. Visum? Ze herhaalt het voor deze boerenpummel nog maar eens als een schooljuf. Nee, kan ik dat niet op het vliegveld van Beijing krijgen dan? Ze gaat bellen, overleggen en nog een keer bellen. Nee onmogelijk.
Ondertussen zit in mijn hersenpan met een probleem. Want dit was het dus. Tijdens mijn verblijf in Nederland knaagde het al: ik moet Hans en Charles wat vragen. Terug in Bangkok dacht ik iedere keer als ik onze aangewezen gids zag: ik moet wat vragen.....
Niet gedaan dus.
Fraai. Ik probeer Thai airwaus. Ik ga naar de tourist information. Ik bel me suf met Diana voor telefoonnummers en adressen van de IAAF. het is ondertussen 8 uur in Bangkok maar GMT is vijf uur eerder. Geen gehoor of slaperige stemmen. In China begrijpt niemand wat ik wil en spreekt niemand Engels zodat we elkaar niet verstaan.
Ik besluit ten einde raad Charles te bellen.
Hee
hallo
Ja hoe gaat 'ie
Weetjewelhoelaathetis?
Ja lig je net in bed?
man ..............
Tsja wat is je advies? ( ik schets bovenstaande)
Kijk op blz 79 van how to sneak in major events is het bondige antwoord.
hij lacht... Dat jij nou denkt even een visum te scoren ik heb al moeite met overstappen van Lijn 1
ik stotter: ja ik had het je al willen vragen tijdens ons etentje, maarja
charles is nu helmaal wakker en lacht
wat ga je nou doen?
ik vertel van omwegen en omboekingen.
Bel in iedergeval de ambassade
Doe ik zeg ik en hang op.
Dus na de bemoedigende teksten nu rondje bellen met de ambassades. Wat blijkt het is een lang weekend vrij want de koningin is jarig!!
Dus ik ga nog een keer naar THAI airways nee alles vol
ik stuur nog een mail naar het LOC/de IAAF/ en mijn contact van de world class coaches club.
Uiteindelijk boek ik een andere vlucht twee nachten in Bangkok (met op maandag rondrit)
en hoop dat ze kunnen regelen dat er bij aankomst een visum ligt.
oh ja in Beijing cash betalen
VISA?
nooit van gehoord meneertje
world class coaches
rondrezeizend amateurtje bedoel je
nou ja in het ongunstigste geval ga ik een paar dagen eerder kijken of mijn huis in Doha al klaar is ;)
Nu een visum of visa.
Als er de hele tijd al iets kriebelt in je hersenpan en je onrustig slaapt maar je weet niet waarom dan weet je eigenlijk al dat er iets mis is. Wat dat weet je niet maar...... er is IETS mis. MISselijk word je er van. Dat gevoel had ik toen ik om zes uur lokale tijd in de auto staptenaar het vleigveld. Ruim op tijd want op zondagmorgen rijdt er geen kip/hond in Bangkok. Geef mijn reisbescheiden af zet de tas op de band en wacht. De dame kijkt me vertrouwelijk aan en zegt : Where is your visa? Bijna pak ik de portemonee uit mijn kontzak maar ik kijk haar waarschijnlijk zeer beteuterd aan. Visum? Ze herhaalt het voor deze boerenpummel nog maar eens als een schooljuf. Nee, kan ik dat niet op het vliegveld van Beijing krijgen dan? Ze gaat bellen, overleggen en nog een keer bellen. Nee onmogelijk.
Ondertussen zit in mijn hersenpan met een probleem. Want dit was het dus. Tijdens mijn verblijf in Nederland knaagde het al: ik moet Hans en Charles wat vragen. Terug in Bangkok dacht ik iedere keer als ik onze aangewezen gids zag: ik moet wat vragen.....
Niet gedaan dus.
Fraai. Ik probeer Thai airwaus. Ik ga naar de tourist information. Ik bel me suf met Diana voor telefoonnummers en adressen van de IAAF. het is ondertussen 8 uur in Bangkok maar GMT is vijf uur eerder. Geen gehoor of slaperige stemmen. In China begrijpt niemand wat ik wil en spreekt niemand Engels zodat we elkaar niet verstaan.
Ik besluit ten einde raad Charles te bellen.
Hee
hallo
Ja hoe gaat 'ie
Weetjewelhoelaathetis?
Ja lig je net in bed?
man ..............
Tsja wat is je advies? ( ik schets bovenstaande)
Kijk op blz 79 van how to sneak in major events is het bondige antwoord.
hij lacht... Dat jij nou denkt even een visum te scoren ik heb al moeite met overstappen van Lijn 1
ik stotter: ja ik had het je al willen vragen tijdens ons etentje, maarja
charles is nu helmaal wakker en lacht
wat ga je nou doen?
ik vertel van omwegen en omboekingen.
Bel in iedergeval de ambassade
Doe ik zeg ik en hang op.
Dus na de bemoedigende teksten nu rondje bellen met de ambassades. Wat blijkt het is een lang weekend vrij want de koningin is jarig!!
Dus ik ga nog een keer naar THAI airways nee alles vol
ik stuur nog een mail naar het LOC/de IAAF/ en mijn contact van de world class coaches club.
Uiteindelijk boek ik een andere vlucht twee nachten in Bangkok (met op maandag rondrit)
en hoop dat ze kunnen regelen dat er bij aankomst een visum ligt.
oh ja in Beijing cash betalen
VISA?
nooit van gehoord meneertje
world class coaches
rondrezeizend amateurtje bedoel je
nou ja in het ongunstigste geval ga ik een paar dagen eerder kijken of mijn huis in Doha al klaar is ;)
Comments