de duinen in, de paden op...........
Waarom weet ik ook niet maar de trainingen in bos of duin zijn altijd op zondag.
Enige uitzondering op deze ‘regel’ was de training met mijn lange afstandslopers die deze krachttraining op de zaterdagochtend afwerkten.
Ik zie ze nog zitten. Voor de training beetje duf de veters strikken. Behalve een, dat was Ronald, die afentoe op de fiets kwam. De rest meestal erg rustig en Bram iets te laat. De jonge garde die soms mee kwam doen, en met Hans meereed, zaten bedeesd in de hoek. De hoek van de wit betegelde kleedkamer van de sportzaal van het CIOS. Niet zo vreemd ook want we trainden om acht uur.
Moest zo zijn want daarna had ik twee keer anderhalf uur districtstraining hoogspringen in dezelfde zaal. Na de negentig minuten door Middenduin rossen was de stemming vaak uitgelaten met broodjes, fruit, koeken en natuurlijk koffie. Ik dook dan snel onder de douche en stond heerlijk fris voor het creme de creme aan hoogspringsters van West 1. Alle andere duintrainingen waren op zondag.
Dan deden die lopers van mij een lange duurloop.
Met veel plezier heb ik de afgelopen jaren, zeg maar van 1982 tot en met 2005, trainingen verzorgd in het bos en in de duinen. Dat wil zeggen in de winter natuurlijk.
En nu de eerste zondag na de herfstvakantie nadert begint het te kriebelen. Duintraining.
Het rare is doordat ik in de zandbak nauwelijks iets merk van de seizoenen toch het gevoel heb dat ik iets mis. Het vorig jaar heb ik dus een soort alternatieve duintraining opgevoerd met mijn Aspire jongens. Vaartspel, mix run = door mul zand en dan tempo op gras, trappenlopen, stadionlopen en lopen op verschillende snelheid op verschillende ondergrond. Maar dat was ondanks zwaar nadenken voor mijn gevoel vooral een beetje gekunsteld. Nu moet ik voor me zelf iets bedenken, het mooie was wel dat we op zondag, de eerste dag van de schoolweek trainden van 07.00 to 08.30uur.
Maar het haalt het niet met Haarlem e.o.. Mijn natuurlijke omgeving, het prachtige Kennemerland, is dan ook zeer uitnodigend voor degene die daar voor open staan.
http://www.kustgids.nl/zuid-kennemerland/fr_index.html?/zuid-kennemerland/main.html
Zo kun je rondom Haarlem te kust en te keur: zo heb ik naast de kust met prachtig strand, in het Haarlemmermeerse bos, het Amsterdamse Bos en in de Haarlemse Hout met veel plezier getraind (parklandschappen), maar ook in Middenduin (strandwal en duinlandschap), de PWN gebieden en de Amsterdamse waterleidingduinen (duin). En nog steeds komen er gebieden bij waar je buitengewoon plezierig kan trainen. Omdat je ze (op)nieuw ontdekt of doordat er nieuw wordt aangelegd zoals door de Floriade of gebieden voor lopers toegankelijk worden genmaakt zoals enkel landgoeden waar je eerst alleen maar mocht wandelen (Koningshof: http://www.ivnzk.nl/khof.htm).
In welk gebied je ook gaat trainen er komen altijd vragen op je af: hoe kom ik daar, waarom daar en kunnen we niet ergens anders trainen. En meestal kwam er bij mij ook nog bij: kan het niet later! Want zondagochtend is toch voor de jeugd de ochtend na de avond er voor: stappen. Des te verder we komen in de tijd des te later begint ‘het’. Zo moest ik vroeger thuis zijn, ‘de deur sluiten aan de binnenkant’, voor twaalf uur zaterdagavond. Maar tegenwoordig staan ze dan nog onder de douche of zijn ze zich aan het opmaken (2x) voor een stapavond. Met de diverse trainingstijden heb ik inmiddels ervaring en dus ook met de excuses omtrent dat tijdstip. Mijn beste tijd blijft gewoon negen uur.
Negen uur betekent namelijk dat als je terug komt je rustig kunt douchen en toch nog
ruim de tijd hebt om te brunchen. OK, half tien, een compromis voor de jeugd aan de ene kant en de jonge ouders aan de andere kant.
De laatste jaren heb ik in de AWD bij Vogelenzang getraind met atleten van de Spartaan en ook nog een jaar bij toerbeurt met AAC-ers in Middenduin. Twee super mooie gebieden. Middenduin met mooie snelle rondjes, pad langs het spoort, en natuurlijk het speelduin en DE heuvel. Maar in de waterleidingduinen is er variatie te over. De vlindertoute, de waterronde, de kleine ronde, de paaltjesronde en Piet’s heuvel, het lussenparcours.
De vragen: waarom daar en kunnen we niet ergens anders trainen zijn dus beantwoord. Indirect ook hoe kom ik daar. Vaak is degene met een rijbewijs het haasje zeker als hij/zij een auto heeft. Zelf kwam ik op de fiets zodat je al een beetje warm bent en ook iets wakkerder. Voordeel was/is dat ik in de buurt woon ;)
Maar je moet er dus een beetje naar toe groeien. Het weer wordt minder, de baantrainingen voor de Onderlinge zitten er op, het wordt vroeg donker en de bomen verkleuren en worden allengs kaler, de planning staat op papier. De eerste koude ochtend is al geweest en de herfstvakantie zit er op. Dan is de tijd rijp.
Tijd voor duintraining.
ps.
nav de titel
De paden op, de lanen in!
Vooruit, met flinke pas!
Met stralend oog en blijde zin
En goed gevulde tas
Marcheren is gezond voor het bloed,
Wekt eetlust op en dorst
De paden op, de lanen in!
Vooruit met flinke pas!
Enige uitzondering op deze ‘regel’ was de training met mijn lange afstandslopers die deze krachttraining op de zaterdagochtend afwerkten.
Ik zie ze nog zitten. Voor de training beetje duf de veters strikken. Behalve een, dat was Ronald, die afentoe op de fiets kwam. De rest meestal erg rustig en Bram iets te laat. De jonge garde die soms mee kwam doen, en met Hans meereed, zaten bedeesd in de hoek. De hoek van de wit betegelde kleedkamer van de sportzaal van het CIOS. Niet zo vreemd ook want we trainden om acht uur.
Moest zo zijn want daarna had ik twee keer anderhalf uur districtstraining hoogspringen in dezelfde zaal. Na de negentig minuten door Middenduin rossen was de stemming vaak uitgelaten met broodjes, fruit, koeken en natuurlijk koffie. Ik dook dan snel onder de douche en stond heerlijk fris voor het creme de creme aan hoogspringsters van West 1. Alle andere duintrainingen waren op zondag.
Dan deden die lopers van mij een lange duurloop.
Met veel plezier heb ik de afgelopen jaren, zeg maar van 1982 tot en met 2005, trainingen verzorgd in het bos en in de duinen. Dat wil zeggen in de winter natuurlijk.
En nu de eerste zondag na de herfstvakantie nadert begint het te kriebelen. Duintraining.
Het rare is doordat ik in de zandbak nauwelijks iets merk van de seizoenen toch het gevoel heb dat ik iets mis. Het vorig jaar heb ik dus een soort alternatieve duintraining opgevoerd met mijn Aspire jongens. Vaartspel, mix run = door mul zand en dan tempo op gras, trappenlopen, stadionlopen en lopen op verschillende snelheid op verschillende ondergrond. Maar dat was ondanks zwaar nadenken voor mijn gevoel vooral een beetje gekunsteld. Nu moet ik voor me zelf iets bedenken, het mooie was wel dat we op zondag, de eerste dag van de schoolweek trainden van 07.00 to 08.30uur.
Maar het haalt het niet met Haarlem e.o.. Mijn natuurlijke omgeving, het prachtige Kennemerland, is dan ook zeer uitnodigend voor degene die daar voor open staan.
http://www.kustgids.nl/zuid-kennemerland/fr_index.html?/zuid-kennemerland/main.html
Zo kun je rondom Haarlem te kust en te keur: zo heb ik naast de kust met prachtig strand, in het Haarlemmermeerse bos, het Amsterdamse Bos en in de Haarlemse Hout met veel plezier getraind (parklandschappen), maar ook in Middenduin (strandwal en duinlandschap), de PWN gebieden en de Amsterdamse waterleidingduinen (duin). En nog steeds komen er gebieden bij waar je buitengewoon plezierig kan trainen. Omdat je ze (op)nieuw ontdekt of doordat er nieuw wordt aangelegd zoals door de Floriade of gebieden voor lopers toegankelijk worden genmaakt zoals enkel landgoeden waar je eerst alleen maar mocht wandelen (Koningshof: http://www.ivnzk.nl/khof.htm).
In welk gebied je ook gaat trainen er komen altijd vragen op je af: hoe kom ik daar, waarom daar en kunnen we niet ergens anders trainen. En meestal kwam er bij mij ook nog bij: kan het niet later! Want zondagochtend is toch voor de jeugd de ochtend na de avond er voor: stappen. Des te verder we komen in de tijd des te later begint ‘het’. Zo moest ik vroeger thuis zijn, ‘de deur sluiten aan de binnenkant’, voor twaalf uur zaterdagavond. Maar tegenwoordig staan ze dan nog onder de douche of zijn ze zich aan het opmaken (2x) voor een stapavond. Met de diverse trainingstijden heb ik inmiddels ervaring en dus ook met de excuses omtrent dat tijdstip. Mijn beste tijd blijft gewoon negen uur.
Negen uur betekent namelijk dat als je terug komt je rustig kunt douchen en toch nog
ruim de tijd hebt om te brunchen. OK, half tien, een compromis voor de jeugd aan de ene kant en de jonge ouders aan de andere kant.
De laatste jaren heb ik in de AWD bij Vogelenzang getraind met atleten van de Spartaan en ook nog een jaar bij toerbeurt met AAC-ers in Middenduin. Twee super mooie gebieden. Middenduin met mooie snelle rondjes, pad langs het spoort, en natuurlijk het speelduin en DE heuvel. Maar in de waterleidingduinen is er variatie te over. De vlindertoute, de waterronde, de kleine ronde, de paaltjesronde en Piet’s heuvel, het lussenparcours.
De vragen: waarom daar en kunnen we niet ergens anders trainen zijn dus beantwoord. Indirect ook hoe kom ik daar. Vaak is degene met een rijbewijs het haasje zeker als hij/zij een auto heeft. Zelf kwam ik op de fiets zodat je al een beetje warm bent en ook iets wakkerder. Voordeel was/is dat ik in de buurt woon ;)
Maar je moet er dus een beetje naar toe groeien. Het weer wordt minder, de baantrainingen voor de Onderlinge zitten er op, het wordt vroeg donker en de bomen verkleuren en worden allengs kaler, de planning staat op papier. De eerste koude ochtend is al geweest en de herfstvakantie zit er op. Dan is de tijd rijp.
Tijd voor duintraining.
ps.
nav de titel
De paden op, de lanen in!
Vooruit, met flinke pas!
Met stralend oog en blijde zin
En goed gevulde tas
Marcheren is gezond voor het bloed,
Wekt eetlust op en dorst
De paden op, de lanen in!
Vooruit met flinke pas!
Comments