nieuws komt dichterbij

Nieuws komt dichterbij als je het herkent. Je kent de personen, je kent de streek, de provincie, het land in kwestie. Of, je bent er geweest. Maar soms komt het via iemand anders dichterbij. Zoals nu met Tunisie. Via facebook kom ik met een van mijn vrienden in aanraking met de onlusten. De vriendin is ongerust. Bang voor meer opstand misschien wel een revolutie,
uit de nrc:

Zeker 5.000 mensen stonden vandaag voor de deur bij het Tunesische ministerie van Binnenlandse Zaken. De roep om het aftreden van president Zine al-Abidine Ben Ali houdt gewoon aan. Hij probeerde het verzet gisteren nog tegemoet te komen met enkele beloftes. “Ben Ali, bedankt maar dat is niet genoeg!”
“Ben Ali, wegwezen!” Tunesische jongeren demonstreren nu al drie weken tegen de zittende president. Ze zijn klaar met de werkloosheid, stijgende prijzen en corruptie. Gisteren ging Ben Ali schijnbaar door de knieën. Hij beloofde naast het verlagen van de prijs van voedselbonnen, de internetcensuur op te heffen en het politieke speelveld te verruimen. Eerder deze week zei Ben Ali, sinds 1987 aan de macht, toe dat hij voor 300.000 extra banen zou gaan zorgen en niet voor een zesde termijn als president zou gaan.

Andere Arabische landen zijn bang dat de protesten naar hen overslaan. Op een heel enkele uitzondering na – Qatar en de UAE – hebben alle Arabische landen grote sociaal-economische en politieke problemen gemeen. Laat die vriendin nou in Qatar wonen. Dus zelf heeft ze weinig te vrezen maar haar vrienden en familie des te meer.
Uiteindelijk is de hele arabische wereld een grote familie en lijkt deze familietwist iedereen aan te gaan.