spikes
Spikes
Toen ik gisteren aan kwam op wat hier Villa Olympica Sesi wordt genoemd, stond T. me grote ogen op te wachten. Ik zag direct dat er iets aan de hand was. Na de gebruikelijke handshake: open hand en vuist tegen elkaar floepte het hoge woord er direct uit: overvallen.
Voor de deur van de receptie hadden twee jongens hem tegen de grond gewerkt, zijn rugzak afgepakt en er op een brommer vandoor gegaan. De receptionist van de Sesi was ze nog achterna gereden maar geen spoor. Hij liet me de schrammen op zijn been zien terwijl de tranen in zijn ogen stonden. "Twee paar spikes, zaten er in", hij keek me bijna schuldbewust aan. Shit. Ik realiseerde me direct welke spikes: een paar super zoom sprint en mizuno all round. Het eerste paar had hij via mij gekregen van een atleet die gsponsord wordt door Adidas en een paar Nikes dus makkelijke weg kon geven maar dat had hij wel met liefde voor de sport gedaan en er tevens op gestaan dat T. ze zou krijgen. Het andere paar was een oude maar niet veel gedragen blauw oranje Mizunoos van Diana die hij nog maar een keer had gedragen. Hij keek naar de grond. Ik moest mijn vraag herhalen of er nog iets anders in de rugzak had gezeten. Ja, spikes dus en zijn mobieltje plus wat documenten. Hij noemde weer eerst de spikes. Ik voelde me nu schuldig. Ik had hem immers opgedragen iedere keer meerdere paar schoenen/spikes mee te nemen omdat hij nu als een meerkamper ging trainen.
Twee weken geleden hadden Diana en ik hem een tasje met daarin naast de all round spikes ook nog twee paar oude nauwelijks gedragen sportschoenen gegeven. Hij had ze toen uit het tasje in zijn rugzak gepropt. Thank you zei hij een keer of drie. Waarom niet gewoon in het tasje meenemen? Hij vertrouwde dat niet in de bus. Iemand zou zo die 'dure'sportschoenen van hem af kunnen pakken.
Het is iets wat ik me als grote blanke man nauwelijks kan voorstellen. Het is van een andere orde. Zo bezien zit ik een een buiten categorie. Ik kijk over het gros van de mensen heen hier, ben beter in vorm dan mannen van mijn leeftijd en zelfs van het gros van een tien, vijftien jaar jonger en nog belangrijker, echt blank. Dat is wat anders dan een iel schuchter jongetje in de groei. Die ook nog eens echt zwart is. Waar ze om mij heen lopen is hij dus een makkelijk doelwit. In de bus maar ook op straat zo bleek gisteren.
De wetenschap dat ze niks met de spikes kunnen en ze snel ergens in de bosjes zullen liggen samen met de clubkleding maakt het dubbel zuur. Spikes wat moeten ze er mee?Atletiek is T. zijn lust en zijn leven. Dat hij ook zijn 20 BR kwijt is, nou ja die geef ik hem vandaag wel weer. Maar spikes. Toevallig is P. in Nederland en kan hij een paar meenemen.
Gisteren dus alleen met J. de sprintjes gedaan. Ze genoot want voor haar is sprinten het leukste. Velocidaci, muito bom. Maar de snelle Nikes waren er niet. De glanzend witte Nike sprint spikes, met dat kekke ritjes, die alleen bij het idee al T. sneller lieten lopen.
Ik verheug me nu al op de stralende lach als ik hem een ander paar kan geven.
Criminaliteit is hier in Uberlandia overal. Minder dan in de echt grote steden als Rio de Janeiro of Sao Paulo maar toch. Het is een levenswijze en overlevingstocht in de asfaltjungle. Dus zijn er jager en is er wild. Met de sport hoop ik T. meer body te geven en een positieve ervaring zodat hij makkelijker kan overleven. Met wat meer training is hij straks in ieder geval sterker en sneller. Zonder en met spikes.
Oh ja, dan liggen ze wel in een kastje bij de baan. Als het kalf verdonken is enz maar ook beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Een spike kluisje zeg maar.
Toen ik gisteren aan kwam op wat hier Villa Olympica Sesi wordt genoemd, stond T. me grote ogen op te wachten. Ik zag direct dat er iets aan de hand was. Na de gebruikelijke handshake: open hand en vuist tegen elkaar floepte het hoge woord er direct uit: overvallen.
Voor de deur van de receptie hadden twee jongens hem tegen de grond gewerkt, zijn rugzak afgepakt en er op een brommer vandoor gegaan. De receptionist van de Sesi was ze nog achterna gereden maar geen spoor. Hij liet me de schrammen op zijn been zien terwijl de tranen in zijn ogen stonden. "Twee paar spikes, zaten er in", hij keek me bijna schuldbewust aan. Shit. Ik realiseerde me direct welke spikes: een paar super zoom sprint en mizuno all round. Het eerste paar had hij via mij gekregen van een atleet die gsponsord wordt door Adidas en een paar Nikes dus makkelijke weg kon geven maar dat had hij wel met liefde voor de sport gedaan en er tevens op gestaan dat T. ze zou krijgen. Het andere paar was een oude maar niet veel gedragen blauw oranje Mizunoos van Diana die hij nog maar een keer had gedragen. Hij keek naar de grond. Ik moest mijn vraag herhalen of er nog iets anders in de rugzak had gezeten. Ja, spikes dus en zijn mobieltje plus wat documenten. Hij noemde weer eerst de spikes. Ik voelde me nu schuldig. Ik had hem immers opgedragen iedere keer meerdere paar schoenen/spikes mee te nemen omdat hij nu als een meerkamper ging trainen.
Twee weken geleden hadden Diana en ik hem een tasje met daarin naast de all round spikes ook nog twee paar oude nauwelijks gedragen sportschoenen gegeven. Hij had ze toen uit het tasje in zijn rugzak gepropt. Thank you zei hij een keer of drie. Waarom niet gewoon in het tasje meenemen? Hij vertrouwde dat niet in de bus. Iemand zou zo die 'dure'sportschoenen van hem af kunnen pakken.
Het is iets wat ik me als grote blanke man nauwelijks kan voorstellen. Het is van een andere orde. Zo bezien zit ik een een buiten categorie. Ik kijk over het gros van de mensen heen hier, ben beter in vorm dan mannen van mijn leeftijd en zelfs van het gros van een tien, vijftien jaar jonger en nog belangrijker, echt blank. Dat is wat anders dan een iel schuchter jongetje in de groei. Die ook nog eens echt zwart is. Waar ze om mij heen lopen is hij dus een makkelijk doelwit. In de bus maar ook op straat zo bleek gisteren.
De wetenschap dat ze niks met de spikes kunnen en ze snel ergens in de bosjes zullen liggen samen met de clubkleding maakt het dubbel zuur. Spikes wat moeten ze er mee?Atletiek is T. zijn lust en zijn leven. Dat hij ook zijn 20 BR kwijt is, nou ja die geef ik hem vandaag wel weer. Maar spikes. Toevallig is P. in Nederland en kan hij een paar meenemen.
Gisteren dus alleen met J. de sprintjes gedaan. Ze genoot want voor haar is sprinten het leukste. Velocidaci, muito bom. Maar de snelle Nikes waren er niet. De glanzend witte Nike sprint spikes, met dat kekke ritjes, die alleen bij het idee al T. sneller lieten lopen.
Ik verheug me nu al op de stralende lach als ik hem een ander paar kan geven.
Criminaliteit is hier in Uberlandia overal. Minder dan in de echt grote steden als Rio de Janeiro of Sao Paulo maar toch. Het is een levenswijze en overlevingstocht in de asfaltjungle. Dus zijn er jager en is er wild. Met de sport hoop ik T. meer body te geven en een positieve ervaring zodat hij makkelijker kan overleven. Met wat meer training is hij straks in ieder geval sterker en sneller. Zonder en met spikes.
Oh ja, dan liggen ze wel in een kastje bij de baan. Als het kalf verdonken is enz maar ook beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Een spike kluisje zeg maar.
Comments