lijntje

Het sluipt er in. Je kijkt maar je ziet het niet. Ik voelde wel iets. Tijdens het scheren was dat.

Toen ik nog eens keek en nu echt van dichtbij leek het net of ik gekwijld had.

Maar er zaten gewoon wat haartjes. Dicht bij mijn linker mondhoek.

Kwestie van anders scheren. Of gewoon nog een keer nu tegen de richting in.

Het moet er al langer gezeten hebben. Een plooi die vanaf mijn neusvleugel naar buiten loopt en weer naar binnen buigt om de lijn van mijn mond te volgen. Parallel daar aan dus een lijntje bij mijn mondhoek. Dat zit er waarschijnlijk al langer maar ik zag het niet.

Nu zie ik het steeds.

Het doet me denken aan mijn opa.

Die had ook van die lijntjes.

Mijn voorhoofd wordt ook steeds groter trouwens.

Met horizontale lijntjes.