arbeid

foto van arbeiders die wachten op een rotonde in het centrum van Doha 06.00 uur.

uit de Telegraaf : aziatische werknemers buitenspel

„Werknemers van de fabriek verdienen gemiddeld 39 eurocent per uur. Zij produceren de Adidas +F50.6 Tunit-schoenen, waarvoor onder meer Arjen Robben reclame maakt in de aanloop naar het wereldkampioenschap.”

In Doha werken heel veel nationaliteiten. Veel uit het Verre Oosten. Maar ook India, Pakistan, Bangladesh en Nepal. Werkers die volgens onze westerse normen schandalig worden behandeld.

Zo verdienen ze vaak maar 100 euro per maand leven samen in ruimtes die klein zijn en hebben weinig sanitair.

Als je met ze praat valt het volgende op:

ze zijn blij dat ze werk hebben want thuis hebben ze (weinig tot geen) kans

ze verdienen meer dan het dubbele van wat ze zouden kunnen verdienen in hun eigen land als ze al werk hadden kunnen vinden

de woonomstandigheden zijn vaak vele malen beter dan thuis (waar ze geen geld en mogelijkheden hebben)

ze sparen iedere maand en onderhouden hun gezin en familie.

Ik wil niet zeggen dat we geen aandacht moeten hebben voor de werkomstandigheden van arbeiders die zo goedkoop mogelijk producten maken voor onze westerse samenleving. Maar ik weet wel dat onze normen niet altijd de enige maatlat zijn. Dat maak ik in Doha dagelijks mee.

taxirit: 1 euro vijftig (NL: 15 euro)

wasserette: wassen en strijken 5 euro (NL: 25 euro)

autowassen: 1 euro vijftig (NL: 15 -20 euro)

tea boy/ opperman / schoonmaker : gemiddeld 100 euro + verblijf per maand (NL minimaal 1100 + sociale verzekeringen)