weertje meneertje

's morgens als ik naar mijn werk ga (da's meestal vroeg want ik ga voor die tijd nog even wat sporten cq sportief bewegen. nee, ik ga niet trainen want ik heb geen doel. het doel heiligt de middelen en mijn middel is het doel. kortom ik wil niet dat ik teveel uitdij/uitzak/amorf rond dartel) schijnt de zon al want die verschijnt al om kwart voor vier aan de kim (wat niet onopgemerkt blijft want direct schettert het van elke minaret bij elke moskee het Allah is groot uit de luidsprekers om opteroepen tot het eerste ochtend gebed) en knipper ik meestal al met de ogen.
het korte tochtje naar de auto, op dit moment een kleine honderd meter, levert me al een natte rug op want de temperatuur 's nachts komt niet onder de dertig.
de afgelopen weken was het overdag dik veertig zo rond de 45 zelfs.
maar vandaag is het anders.
vandaag is de warme woestijn wind gewoon weg heet en waait het extra hard. afval en rotzooi waait op. schttinge waaien om. en overal is stof. heel fijn stof. fijn zand dwarrelt overal naar binnen en geeft een dof laagje op alles wat normaal glimt en glinstert in de zon.
het is een ordinaire zandstorm. het prikt op de huid als fijne naalden. het schuurt in de neus. het kriebelt in de keel. en het blijft steken in de haren.

een geluk bij een ongeluk is dat de luchtvochtigheid niet boven de dertig is.
weertje meneertje! mnoahw.............